Janny Hulsebosch-Goudsblom vierde maandag haar honderdste verjaardag. Wethouder Paul Guldemond ging op bezoek om haar te feliciteren.
Janny werd honderd jaar geleden in Langedijk geboren in een tuindersgezin met acht kinderen. Ze was de op een na jongste en heeft haar jeugd als bijzonder prettig ervaren. Het was hard werken op de akkertjes van het Rijk der Duizend Eilanden, maar er was ook veel gezelligheid. In de plant- en de oogsttijd kregen de kinderen vrij van school om mee te helpen op het land.
Na de verzorging en het overlijden van haar beide ouders, trouwde Janny met Herman Hulsebosch uit Zwolle. Ze trokken in bij haar schoonouders, maar waren blij toen ze eindelijk een eigen woning konden bemachtigen. Het echtpaar kreeg drie kinderen, twee jongens en een meisje.
Herman werkte bij de Nederlandse Spoorwegen en werd een paar keer overgeplaatst. Zo heeft het gezin in Zwolle, Den Haag en Tilburg gewoond en zijn ze uiteindelijk weer in Zwolle gaan wonen. Ook binnen deze gemeenten verhuisde het gezin een aantal keren. Janny zag daar nooit tegen op. “Verhuizen leek wel een hobby,” aldus de eeuweling. In 2001 overleed Herman.
Janny heeft in haar leven veel vrijwilligerswerk gedaan. In verzorgingshuizen hielp ze bewoners of speelde op het orgel. De mooiste herinneringen heeft ze aan de vakantieweken voor gehandicapten in het Roosevelthuis in Doorn. Daar heeft ze meer dan tien jaar, met veel plezier, haar beste beentje voorgezet.
Janny rookt en drinkt niet. Ze is nooit echt ziek geweest en heeft een actief leven geleid. Ze wandelde veel, ging regelmatig op vakantie en keek graag naar tv-series. Ook breide ze veel sokken voor iedereen die het maar wilde. Mogelijk heeft het hoge tempo waarmee ze breide bijgedragen aan het bereiken van haar hoge leeftijd. Zelf zou Janny geen andere reden kunnen bedenken.
Een paar jaar geleden is Janny in Berkumstede gaan wonen. Ze heeft er nog steeds moeite mee dat ze bepaalde dingen niet meer zelfstandig kan. Omdat ze zelf zo lang anderen heeft geholpen, vindt ze het moeilijk om nu zelf hulp te vragen. Vooral als ze ziet dat de verzorgsters het zo druk hebben.
