Het allereerste Eurovisie Songfestival werd in 1956 in het Italiaanse San Remo gehouden en er deden daar zeven landen mee. Ieder land trad op met twee liedjes, zo was het nog wat, want Denemarken en Oostenrijk werden gediskwalificeerd omdat ze zich te laat hadden aangemeld. Klaarblijkelijk gold toen ook al in Europees verband: ”regel is regel!”
In 1956 hadden we nog geen televisie thuis. Het eerste songfestival dat ik me kan herinneren is dat van 1964 in Kopenhagen. Het werd gewonnen door Gigliola Cinquetti, een Italiaanse inzending. Toen deden er trouwens al zestien landen mee.
Het liedje ‘Non ho l’età’ was daarna wekenlang te horen op de Nederlandse radio en vast en zeker ook op veel buitenlandse zenders. Het werd, zo is mijn idee, als iets heel bijzonders ervaren.
Voordat er gedacht wordt dat ik dé songfestivalkenner van Zwolle ben, dat is in het geheel niet het geval. Wel is het zo dat het gebeuren, de voorrondes deels door mij gevolgd worden en op de avond van de finale zie ik meestal de uitslag van de stemmingen.
Ik ben eigenlijk al een aantal jaren geleden afgehaakt, omdat ik, hoe zal ik het zeggen, het te groot en te overgeorganiseerd vind. Met in Nederland vijf miljoen kijkers en wereldwijd zo’n tweehonderd miljoen mag dat grootse, het is aan mij echter niet besteed.
Voor de gelegenheid heb ik de hele lijst van winnaars bestudeerd en erbij diep in mijn geheugen gegraven. Eigenlijk kan ik niet anders tot de conclusie komen dat men de laatste twintig jaar meer en meer is gegaan voor het showelement. Wellicht moet het intussen het ‘Eurovisie Showfestival’ gaan heten. Dat hoeven we ons ook niet meer te ergeren aan slechte muziek en/of vals zingende artiesten.
Ik kwam tot het schrijven van deze column door de cartoon van Toos & Henk, dagelijks linksonder op pagina 2 van de Stentor. Erboven staat: “Gemengde reacties over Nederlandse kandidaat songfestival”.
Eronder zegt Henk, lopend achter een winkelwagentje: “Goed dat ze eens wat anders proberen”. Reactie van Toos: “Nou, de kans dat ie wint, is volgens heel Nederland en Joost Klein.”
Nog even wachten dus, tot 7, 9 en 11 mei. Plaats delict: Malmö.
