Het wordt weer tijd voor de wintersporten op televisie. Schansspringen op Nieuwjaarsdag, schaatswedstrijden, de reuzenslalom en natuurlijk het curling. Nou moet ik wel zeggen dat ik dat laatste eigenlijk niet een sport vind. Ik begrijp ook niet waarom het op de Olympische winterspelen een onderdeel is.
Gedoe van een viertal mensen, met een grote steen in een sjoelbak met beijzelde bodem. De leider bepaalt de tactiek, nummer twee schuift de steen weg en de laatste twee van de vier vegen, bijna letterlijk, het straatje, de curling schoon voor die te grote sjoelsteen. Ik vind dat ik het, op mijn leeftijd, mag zeggen: het is een spelletje voor bejaarden.
Waarom ik erover begin? Wel, ik las in De Stentor deze week en ik citeer: “De organisatoren van een studentenprotest werden onlangs veelvuldig gebeld: was er ook een prikkelvrije ruimte aanwezig? Na de prikkelvrije kermis en de prikkelvrije disco willen we nu ook prikkelvrij demonstreren.” Einde citaat. Ik dacht: wat een ‘woke’ gedoe.
Het blijkt aan de huidige Generatie Z te liggen volgens ene Daniëlle Schreurs, expert op dat terrein. Zij stelt dat die generatie vaak beschermd is opgevoed. Ik citeer nog maar een paar zinnen, want mooier kan ik het niet zeggen: “Hun ouders zijn nooit ver weg. Of het nu gaat om het monitoren van hun schoolresultaten in Magister, of zien waar ze zijn via een app. Ze zijn dus gewend dat er van alles voor hen geregeld wordt. Dat alle hobbels worden ‘weggecurlingd’, daar kunnen zij niks aan doen.”
“Ze worden gekscherend ‘sneeuwvlokjes’ of ‘rubberen tegelkinderen’ genoemd, de huidige generatie jongvolwassenen. Dit omdat Generatie Z, kortweg ‘Gen Z’, breekbaar zou zijn. Ze zijn opgevoed door ‘curlingouders’, die zo veel mogelijk moeilijkheden voor hun kind hebben geprobeerd weg te poetsen.” Einde citaat.
“Wie de jeugd heeft, heeft de toekomst,” wordt ons regelmatig voorgehouden. Ik maak me, na het bovenstaande, zorgen over onze toekomst, let wel, op die van ons allemaal. Onze toekomst is breekbaar en snel overprikkeld! Dezer dagen las ik ook dat er jeugd in Duitsland en Frankrijk is die al niet eens meer wil werken. Ik denk dan: wat wil je dan?
Eén troost tot slot. Na het verdwijnen van de IJsselhallen kunnen we Zwolle landelijk op de kaart zetten met een prachtige prikkelvrije ruimte. Suggestie? Het Westerveldse Bos. In stilte demonstreren op een begroeide vuilnisbelt. Hoe mooi wil je het hebben.
