Waar is het nog veilig? Een serieuze vraag die je tegenwoordig terecht kunt stellen. Thuis? Dat lijkt er niet op, met al die explosieven aan voordeuren. Het schijnt oorlog te zijn tussen drugshandelaren in onze stad. Daar horen die explosieven blijkbaar bij. En jij maar denken dat jou niets zal gebeuren? Als de daders zich nou eens in een straat of huisnummer vergissen?
Of ga je daarom vanuit een, mij vreemd voorkomend, gevoel van zelfverdediging dan ook maar een wapen dragen? Ook dat gebeurt heel vaak, als ik de rechtbankverslagen mag geloven, en waarom niet? Daar, in die rechtbank, wordt geprobeerd de waarheid te achterhalen.
Een wapen hoeft niet per se een pistool of revolver te zijn, kan ook al een scherp aardappelschilmesje zijn. Ik heb er twee van in mijn keukenla liggen. Mijn vrouw komt er niet aan, die vindt ze veel te scherp. Met andere woorden, zonder veel moeite kun je er verschrikkelijke dingen mee doen.
En die gebeuren ook. Dat is geen veronderstelling van me. Vorige week in Alblasserdam nog. Daar werd een leerkracht neergestoken die bij een ruzie tussen ouders tussenbeide kwam. Een ouder die schijnbaar met dit soort wapentuig van huis is gegaan, naar een leuk bedoeld evenement tijdens de laatste dagen van hun kind op de basisschool.
Hoezo een mes op zak gestoken? Ga ik naar de apotheek mijn klaarliggende medicijnen ophalen, met een wapen voor het grijpen? Ga ik een pilsje drinken in het buurtcafé met een vuurwapen op zak?
Het is dan ook geen wonder – het haalde het journaal – dat een op de vijf vrouwen zich meer dan eens onveilig voelt op straat. Want zo blijkt uit onderzoek, die worden daar dan wel fysiek, dan wel verbaal lastiggevallen.
Niet alleen op straat, ook in openbare gelegenheden zoals onder meer de horeca. Als we niet oppassen, laten we het met ons allen gewoon gebeuren. Nog even en we zijn eraan gewend. Dan ‘hoort het bij het leven’.
Of ben ik nu te somber? Natuurlijk, daar lijkt het op. ’t Is daarom wel goed dat ik, net als zoveel anderen, even vakantie ga houden. Daarna kijk ik vast anders aan tegen het leven in Zwolle, met die meestal boeiende inwoners.
Tot binnenkort.
