Het Dutch Masters for Pipesmokers 2007

Zaterdagmiddag organiseerde de Nederlandse Federatie voor Pijprokers de tweede editie van ‘Het Dutch Masters for Pipesmokers 2007’ in De Proosdij. De bedoeling van een pijprookwedstrijd is om een pijp tabak zo lang mogelijk brandend te houden.

 

Elke deelnemer krijgt daarvoor een nieuwe, nog niet ingerookte, pijp, drie gram tabak, twee lucifers en een houten stamper. Alle deelnemers hebben dezelfde pijp en tabak en kampen dus met dezelfde problemen die hieruit voortkomen. De wedstrijd gisteren was heel bijzonder. In de eerste vijftien minuten waren reeds een groot aantal uitvallers, waaronder een aantal grote rokers, zoals een meervoudig Nederlands Kampioen, en Wereldcup winnaar. Op het eind was de strijd erg spannend, aangezien de winnaar van vorig jaar, zijn titel moest verdedigen tegen een opkomend talent uit Drente. Het is hem niet gelukt. Hij werd met bijna 7 minuten verslagen.

 

Dutch Master 2007 is geworden de heer Frits Mölder, van het gilde ’t Schavotpiepke uit Stadskanaal, met een tijd van 2 uur rond. Tweede werd Hans Beckeringh van het gilde Stuurop Sneek, met een tijd van 1 uur, 53 minuten en 17 seconden. Derde werd Ton Visser van het Walcherse Pijprookgilde met een tijd van 1 uur, 31 minuten rond.

Beste vrouw werd, evenals vorig jaar, Anita Vercammen van het gilde De gesellighe Dampkring uit Purmerend, met een tijd van 1 uur, 3 minuten en 35 seconden. 

Voor de wedstrijd wordt eerst 5 minuten afgeteld, waarin men de pijp kan stoppen. Vervolgens krijgen de rokers 1 minuut de tijd om de pijp aan te steken. Daarbij mogen beide lucifers gebruikt worden, maar sommigen hebben aan 1 genoeg. De hele minuut telt al mee voor de verrookte tijd. Sommige rokers wachten tot de laatste 45 seconden voordat ze de pijp met slechts 1 lucifer aansteken. Tja, dat is weer 45 seconden verdiend. Het risico is echter ook groter.

De geroutineerde pijproker heeft in de loop der tijden een aantal trucs ontwikkeld om hiermee om te gaan. De behandeling van de tabak bijvoorbeeld kan veel uitmaken. Sommigen plukken de tabak erg fijn, anderen niet. De tabak wordt erg los in de pijp gestopt, of juist erg vast, of vaster van boven naar beneden, of juist andersom.

Het is altijd erg boeiend om te zien hoe de verschillende rokers hun voorbereidingen treffen en op hun eigen persoonlijke manier de pijp stoppen. Het wonderbaarlijke is dat er niet één typische manier is aan te wijzen die borg staat voor gegarandeerd succes. Iedere roker heeft voor zich zelf het meeste succes met zijn eigen methode.

Ook het roken gaat met verschillende technieken. Een pufje en vervolgens even terugblazen. Regelmatig met vaste intervallen trekken, of gewoon wat je uitkomt. Het gebruik van het stampertje met veel subtiliteit, of juist wat ruwer.

Één ding staat vast, je moet wel de aandacht bij de pijp houden. Maar ook daar gaat men weer verschillend mee om. De ene roker zit super geconcentreerde gehele tijd in zijn pijp te koekeloeren en probeert om met het stampertje het vuurkooltje constant onder controle te houden. Een andere roker doet het wat luchtiger en kan moppen tappen met zijn buren. Hij moet echter wel op gezette tijden zijn pijp in de gaten houden. Het is dan ook erg populair om een opponent zichzelf uit de wedstrijd te laten “lullen”, door hem te bewegen een mop te tappen, of iets over zijn hobby’s of belevenissen te laten vertellen.

Kortom, het winnen van een pijprookwedstrijd is een echte kunst, waar handigheid, geconcentreerdheid en tactiek allemaal een rol spelen. Maar bovenal is het een sociaal en zeer gezellig gebeuren, dat bijdraagt aan algehele verbroedering. Het is ook één van de weinige sporten, waarbij de deelnemers nog respect voor elkaar hebben. Zelfs de cracks onder de rokers vinden het een grote eer als ze verslagen worden door veelbelovende talenten