WVF krijgt zijn sportieve revanche op Be Quick ’28

Zwolle – WVF heeft vanmiddag "wraak" genomen, door na de wat schlemielig verloren uitwedstrijd (1-0 in de laatste minuut), vandaag een knappe en nuttige 3-1 overwinning te halen op Be Quick ’28.

De stadsderby werd goed bezocht, er stonden zelfs dubbele rijen langs de lijn, en het publiek begreep dat beide ploegen de punten goed konden gebruiken. Bij WVF ontbraken belangrijke spelers als Ruijsch en Van Brummen, maar toch stond er een waardig elftal aan het vertrek, waarbij de aanval weer compleet was. De Blauwwitten gingen na de aftrap meteen in de aanval en het eerste schot kwam van een WVF voet. Be Quick antwoordde met een goed opgezette counter waarbij Michel van der Aa de bal even losliet, maar zijn verdediging loste het goed op. In de volgende minuten was Be Quick de betere ploeg, maar een echte kans ontstond pas in de 13e minuut toen Akloud alleen op het doel afging. Van der Aa redde bekwaam. In de 15e minuut kon doelman Jos de Gram een pegel van Timon Beimers ternauwernood tot corner verwerken, en moest hij opnieuw gestrekt bij het daaropvolgende schot van Gertjan van Limburg.

De strijd ging nu gelijk op, maar een minuut later kwam Be Quick wel erg gemakkelijk aan een voorsprong toen de WVF-verdediging een klutsbal niet goed verwerkte en Hendriks het laatste tikje gaf (0-1), een beetje tegen de verhouding in.
WVF was van slag, ging slordig en gehaast spelen en kon geen vuist maken. Het enige gevaar ontstond wanneer Gertjan van Limburg zijn verre ingooien tot in het strafschopgebied bracht. Ondertussen vocht Fokko Ebbens felle duels uit met Jaoud Akloud en Sander Bolt. En ondanks dat WVF drukte en een aantal corners versierde, kwamen er nauwelijks kansen. Maar in de 42e minuut viel één zo’n corner van Hessel Berends dan eindelijk eens goed: Met een machtige kopbal ramde de tot dan toe tegenvallende Jeroen van Leeuwen de bal tegen de touwen (1-1) en maakte daarmee alle "foutjes" goed. Rust 1-1. Na rust bleef Danny Reinders in de kleedkamer en kwam Anne Nijland in de ploeg. Vrijwel meteen bleek dat de aanvallen over rechts nu een stuk gevaarlijker werden en vloog een inzet van Timon Beimers rakelings langs de paal. De Be Quickers werden wat nerveus, inclusief de grensrechter, en dat leverde in korte tijd 3 gele kaarten op van de zeer goed fluitende scheidsrechter De Witte uit Ermelo. Jeroen van Leeuwen kreeg het in deze fase zwaar te verduren. Ook Mark Sloots ontving geel na protesteren. Het duel werd nu bijzonder boeiend en er werd een stuk beter gevoetbald. Een zoevend schot van Gertjan van Limburg ging net over, en een kopbal van Timon Beimers, alweer na zo’n verre ingooi, schampte de lat. Be Quick raakte even later ook de paal, en we kwamen goed weg. Robbert-Jan Stals kwam de leeggespeelde Van Leeuwen vervangen en later werd Timon Beimers vervangen door Arno Leenhouts. WVF begon steeds meer in succes te geloven, al was de gele kaart die Fokko Ebbens terecht ontving in deze fase nuttig . Maar de WVF aanvallen werden talrijker en Be Quick moest terug. De laatste 5 minuten van dit duel zullen menigeen nog lang bij blijven: In de 89e minuut werd Leenhouts onderuit gelopen op het randje van de 16, nam uitblinker Hans Kamping de vrije trap slim en scherp, en was het tikje van Gertjan van Limburg voldoende voor een uitbundige jubelstemming (2-1). Even dreigde het duel nog te ontsporen, maar de tweede gele (en dus rode) kaart voor Nejim El Atiaoui bracht Be Quick op de knieën. De slagroom op de taart werd verzorgd door Özhan Kardag, die de afgemeten voorzet van Van Limburg prachtig verzilverde tot 3-1. Een prachtige, zwaar bevochten overwinning, op een zeer goed moment in deze competitie. Na afloop was Marc Sloots dan ook een gelukkig mens. Hij sprak van een "taaie wedstrijd, die door de komst van Anne Nijland een positieve wending kreeg". Goed gedaan, Vlaggeschip, en volgende week in Dronten evenveel succes gewenst.

Door Harry Ham