Zwolle – Oorspronkelijk werd Sint-Nicolaas alleen in het oosten van Europa geëerd. In de 13e eeuw werd besloten dat zijn naamdag ook in het westen een van de belangrijkste feestdagen was; in die tijd werd het sinterklaasfeest in Utrecht al gevierd door de schoen van vier arme kinderen te vullen met geldstukken, in andere steden werd ook iets voor de armen gedaan.

Na de Nederlandse Opstand probeerden calvinistische predikanten het sinterklaasfeest af te schaffen, omdat het te veel heidense elementen bevatte. Het feest was echter zo populair dat dit streven weinig succes heeft gehad, ook bij het protestantse volksdeel. Verder zijn er parallellen te trekken met de heidense god Wodan, deze rijdt ook op een schimmel, de achtbenige Sleipnir, waarmee hij door de lucht vliegt.

Tijdens de landelijke intocht in Elburg in 1990 werd de rol van het paard van Sinterklaas vertolkt door een politiepaard met de naam Amerigo, vernoemd naar Amerigo Vespucci.

Sinds deze intocht is de naam Amerigo algemeen ingeburgerd als verwijzing naar het paard van Sinterklaas. Vóór 1990 werd het paard van Sinterklaas meestal simpelweg "het paard van Sinterklaas" genoemd of "de schimmel", hoewel Sinterklaas tijdens zijn landelijke intocht van 1986 in Zutphen de naam "Jasper" gebruikte voor zijn paard. Het paard Amerigo dat bij de intocht gebruikt wordt is getraind als politiepaard door Pieter Wiersinga, hoofd Koets- en Rijstal van de Koninklijke Stallen in Den Haag.

6 December is niet de verjaardag, maar de sterfdag is van Nicolaas, na zijn dood werd Nicolaas heilig verklaard en vanaf toen heette hij Sint Nicolaas. In die tijd is Sint Nicolaas "Sinterklaas" gaan heten.

Vroeger begon een nieuwe dag niet om 12 uur ’s nachts zoals het nu is maar om 6 uur ’s avonds. Vroeger na 6 uur in de avond was het dus al direct 6 december de sterfdag van Sinterklaas welke wij nu kennen als het Sinterklaasfeest. Daarom valt pakjesavond niet op 6 maar op 5 december.

Sinterklaas transformeerde echter gaandeweg van onzichtbare magische brenger van wonderbaarlijke gaven tot een opa-achtige kindervriend, die de kinderen met zijn zwarte pieten thuis met een zak vol cadeautjes bezocht.

Ouders gaven hun kinderen in eerste instantie veel zelfgemaakte Sinterklaascadeaus en later gekochte cadeautjes. Ook grote bedrijven zoals de Hoogovens, Shell en anderen, maar ook volksbonden zorgden ervoor dat de kinderen van hun werknemers of leden met Sinterklaas niets tekort kwamen. Pakjesavond is vooral een Nederlands fenomeen. In België kent men zoiets niet.