Zwolle – Het echtpaar Van As-Sopar is op maandag 1 oktober 60-jaar getrouwd. Wethouder Nelleke Vedelaar bracht het echtpaar een bezoek in hun woning aan de Tjariet om hen persoonlijk te feliciteren. Als cadeau ontving het stel een keramieken schaal van de Zwolse kunstenaar Jan Kamphuis, opgemaakt met bonbons van Bonbonnerie Borrel.
De heer Willem Reinier van As is op 10 juni 1928 geboren in Den Haag en mevrouw Jacoba Catharina Sopar is op 5 juli 1932 ook in Den Haag geboren. Beiden zijn opgegroeid in Den Haag. Cobi haar vader had een sigarenwinkel om de hoek waar Wim woonde en voor die winkel zag hij haar voor het eerst staan. Dat was in de zomer van 1946. Het bleef in eerste instantie alleen maar bij zwaaien. Toen zij voor de eerste keer samen uit gingen naar een variété voostelling was Wim 18 en Cobi nog maar 14 jaar. Wim heeft haar via haar broer die bij hem op school zat mee uit gevraagd. Verkering kregen ze pas een aantal maanden later in de zomer van 1947, toen waren ze 19 en 15 jaar oud. Na 5 jaar verkering zijn ze in Den Haag getrouwd en zijn daar tot eind 1964 blijven wonen. Hun drie kinderen zijn daar ook geboren.
In 1964 heeft Wim gesolliciteerd naar een baan in Zwolle bij de gemeente als weg- en waterbouwkundige en het gezin Van As verhuisde. Via de gemeente kregen ze een ‘Oostenrijkse’ woning aangeboden in de Vermeerstraat. Cobi zorgde voor de kinderen en deed het huishouden en hun oudste dochter is uit dat huis getrouwd. Hun eerste kleinkind werd geboren. In 1975 zijn ze met hun twee jongste kinderen naar Aalanden-Noord verhuisd en daar wonen ze nu nog steeds met zijn tweeën. Ondertussen hebben ze drie kleinkinderen en een achterkleinkind.
Voor hun leeftijd zijn beide zijn nog redelijk goed gezond. Hun gezamenlijk hobby’s zijn dansen en bridgen. Elke donderdag ochtend rijden ze naar Epe om te dansen en bijna elk weekend bridgen ze. Verder gaan ze veel op pad, onder andere naar het theater, vrienden en familiebezoekjes en regelmatig een weekendje weg. Helaas zijn niet alle hobby’s meer te doen, vanwege fysieke ongemakken. Sommige zullen Wim kennen van het hardlopen, tot vier jaar geleden kon hij nog zijn geliefde sport beoefenen. Ook hun volkstuin moest er aan geloven, dat werd toch te zwaar. Wim is gaan schrijven en heeft zijn herinneringen aan zijn jeugd opgeschreven. Dat is uiteindelijk een heel boek geworden met zijn levensverhaal. Op hun feest zal dit boek uitgereikt gaan worden aan de kinderen en kleinkinderen.
