Zwolle biedt kansen in 2013

Zwolle – Woensdagavond vond in vol theater De Spiegel de Nieuwjaarsbijeenkomst plaats van de Gemeente Zwolle. Naast de nieuwjaarstoespraak van burgemeester H.J. Meijer was er ook ruimte voor ontspanning, jong talent met de Zwolse band De Zaak, de 18-jarige Linde van Gurp en de 13-jarige Julia Nieuwenhout, een hapje en een drankje. Uiteraard werden er veel handen geschud.

Burgemeester Meijer blikte terug en kijkt vooruit: "Er zijn genoeg redenen om dat dit keer met gemengde gevoelens te doen, maar de hoofdboodschap is: kijk eens door een andere bril naar de nieuwe werkelijkheid, dat biedt ook kansen! Er zijn mooie herinneringen en gebeurtenissen in 2012: de openingen, zoals de Hanzelijn, maar ook het nieuwe zwembad De Vrolijkheid en de heropening van het openluchtbad, Hockeyclub Zwolle, en de Ceintuurbaan, waar nu eindelijk de werkzaamheden afgerond zijn. Maar ik koester vooral mooie herinneringen aan de ontmoetingen met mensen. Soms met velen: de huldiging van FC Zwolle, of in juni op vrijdagavond de avondvierdaagse en daags daarna voor mijn deur al die mensen bij de halve marathon. Maar ook de kleine momenten: op bezoek bij het bruidspaar Koopman, waarvan meneer voor zijn plezier tot zijn 80e heeft gewerkt bij Piet Zoomers."

Of de familie Metin-Teçer. Daar zag ik drie generaties Turken, de ouders de eerste generatie gastarbeiders die gebrekkig Nederlands spreken, de zoon is beleidsmedewerker bij de gemeente Rotterdam. Ik werd er gastvrij onthaald, jammer dat ik net geluncht had. Die ontmoetingen kleuren de stad verder in.

Er waren niet alleen mooie gebeurtenissen, maar ook moeilijke momenten: denk aan de schietpartij in de Thomas a Kempisstraat en het gevoel van onveiligheid daarna in de Kamperpoort, of de gevoelens van (Irakese) asielzoekers die demonstreerden bij de IND. Ook dat gebeurt in Zwolle.

We praten al jaren over de economische crisis en Eurocrisis, maar ook die wordt vooral ingekleurd door persoonlijke verhalen; iedereen kent wel iemand, soms heel dichtbij, die werkloos is geworden. De vanzelfsprekendheid is nu wel echt voorbij, de onzekerheid neemt toe. We krijgen indringende mails van mensen, die hun huis niet kunnen verkopen of starters en anderen die juist geen huis kunnen vinden. Maar er is ook veel stil leed.We horen verhalen van aannemers die failliet (dreigen te) gaan. Ook aan de gemeente gaat dat niet voorbij. U leest ook wat de vertraagde groei van Stadshagen, en het aanpassen aan de nieuwe werkelijkheid, financieel betekent voor de stad. We moeten 60 miljoen vinden, 60 miljoen die we niet aan andere dingen kunnen besteden. Maar de vraag naar woningen is er wel. Dat kunnen we als stad niet alleen oplossen, dat is een landelijke opgave.

Ik doe niet vaak een oproep aan Den Haag, maar het kabinet, de banken en de woningcorporaties moeten er wat mij betreft in de eerste plaats voor zorgen dat de woningmarkt weer op gang gaat komen. Ieder moet daarin zijn verantwoordelijkheid nemen.

U kent mij niet als een pessimistische man. De stad groeit nog steeds: twee jaar geleden stond ik hier met de120.000e inwoner op mijn arm, nu zitten we al op 122.500 inwoners.

We hebben nog altijd meer banen dan werkende inwoners in Zwolle. En er komen nieuwe banen bij: vorige maand werd bekend dat een van de drie nieuwe politiedienstencentra naar Zwolle komt, met bijna 1000 arbeidsplaatsen. Dat gebeurt niet zomaar, dat komt door de sterke uitgangspositie van de stad. En als gemeente moeten we blijven investeren in onze stad en vooral in de mensen in onze stad. Juist uit die mensen heb ik de afgelopen periode inspiratie geput en heb ik geleerd door een andere bril te kijken.

Op 121212, op het congres over De nieuwe Hanze, sprak ik veel jonge ondernemers uit Zwolle en de regio. Daar proefde ik het besef dat de wereld om je heen veranderd is, dat je je kansen moet grijpen. En dat je nieuwe verbindingen moet aangaan.Die jonge ondernemers kwam ik ook tegen bij de Goldparty, ik was daar, een burgemeester wat onwennig in zijn witte smoking, maar aan het eind van de avond hadden we wel meer dan een ton opgehaald voor goede doelen als de voedselbank. Dat geeft mij vertrouwen! Dat vertrouwen kreeg ik ook bij mijn gesprek met groep 8 van de Geert Groteschool. Hoopvol waren de kinderen daar. Met onbevangen dromen. Natuurlijk hadden ze aandacht voor de speelmogelijkheden bij hun huis, maar de kinderen hadden ook al ambities voor de stad. Ze keken uit op wat ze noemden "het grootste ziekenhuis van Europa", maar ze wilden ook een Bijenkorf en een tram in de binnenstad.

Maar ze hebben ook al duidelijke ideeën over de eigen toekomst: ze willen stewardess worden, speelster in het Nederlands hockeyelftal en uitvinder. En misschien willen ze ergens anders studeren, zeiden ze, maar ze komen daarna graag terug naar Zwolle. De energie uit die klas geeft mij vertrouwen!

Ook alle ideeën die we als gemeente binnenkregen voor de besteding van het jongerenbudget sterken me. Ze maken duidelijk dat jongeren zeer betrokken zijn bij de stad. En vanaf maandag, 7 januari, mogen ze stemmen op de ideeën.

Die betrokkenheid zag ik ook bij het burgemeestersontbijt dat ik in december had met jongeren van 15 tot 30 jaar. Het waren heel uiteenlopende jongeren: een student, scholier, maar ook een jonge ondernemer, een profvoetballer en een kunstenaar, die elkaar normaal gesproken niet tegenkomen. Ze hadden hele inspirerende gesprekken met elkaar, keken er over hun eigen grens heen. Natuurlijk hebben ze ook hun problemen, bijvoorbeeld bij het vinden van een huis. Maar ze zien vooral de noodzaak om met elkaar verbinding te maken. Daarbij mag het wel wat spannender in Zwolle, vinden ze. Maar over het algemeen hebben ze het goed naar hun zin hier. Dat werd mooi geïllustreerd door Frank Olijve. Ooit speelde hij bij Ajax, nu bij PEC Zwolle. Hij zei: “Ik wil nooit meer terug naar Amsterdam”. Dat is iets anders dan “Nooit meer Deventer!”

De creativiteit van die jongeren geeft mij vertrouwen. We zullen moeten aanvaarden dat we leven in een nieuwe werkelijkheid: het nieuwe werken, het nieuwe winkelen, het nieuwe Zwolle… We zullen ons als gemeente ook aan moeten passen aan die nieuwe werkelijkheid: een andere overheid, een compacte organisatie. We moeten samen de opgaven in de regio oppakken, met Kampen, de andere gemeenten in de regio Zwolle en met de provincie Overijssel. We doen niet alles zelf, geven als gemeente talenten de ruimte, we verbinden, we halen de kracht uit de stad, want wij maken samen de stad!

Ik denk aan al die mensen die met hun creativiteit bij de opening van de Hanzelijn samen voor een geweldige sfeer in stad hebben gezorgd. Aan de Zwolse ondernemer die het IJsbeeldenfestival op het Rodetorenplein organiseert en de kerstparade van SBS6 naar Zwolle heeft gehaald. En eerder in 2012 al de spontane samenwerking van ondernemers en gemeente bij de eerste Zwolse grachtentocht. Geweldig!

Ik spreek vanavond veel over jongeren, maar het maakt helemaal niet uit hoe oud je bent. Want ik hoorde Paul Nijhoff van Wehkamp.nl op 12 december zeggen, dat zij er in hun collectie van uitgaan dat iedereen voortdurend 40 wil blijven. We zijn er voor al die Zwolse talenten, maar ook voor de Zwollenaren, die het zelf niet kunnen, die een steuntje in de rug nodig hebben om hun leven weer op te pakken.

Ik herinner me een werkbezoek van B en W aan de dienst Sociale Zaken. Daar spraken we een jongeman die een moeilijke tijd heeft gehad en alleen maar de hele dag op bed lag te blowen. Die jongen is nu met hulp van zijn werkgever weer aan het werk gegaan.

Als gemeente krijgen we op dat vlak de komende jaren een grotere rol: het rijk legt meer taken bij de gemeenten:  denk aan de Participatiewet, de AWBZ en de jeugdzorg. Dat vraagt een andere rol van onze mensen, maar het biedt ons ook kansen om nog meer mensen in Zwolle te helpen. De kracht die ik in de stad aantref, geeft mij vertrouwen voor de toekomst.

De verwachtingen van de kinderen op school, de jongeren bij het ontbijt en de jonge ondernemers geven ons als college en raad ook de opdracht om een visie op die toekomst te hebben. Die uitdaging pakken we graag op!

De kinderen op school vroegen mij waarom ik burgemeester van Zwolle wilde worden. Natuurlijk, er zijn meer mooie steden in Nederland, maar weinig zoals Zwolle.

Ik ben trots op de mooie binnenstad, met zoveel prachtige voorzieningen en de geweldige omgeving, maar ik geniet bovenal van al die verschillende mensen die er wonen en werken.

Al die ontmoetingen in de stad – groot en klein – stemmen mij positief en  ze bieden perspectief. Ze doen me ook beseffen dat we met een andere blik en vaker door andermans bril moeten kijken naar de toekomst.

En er gaan mooie dingen gebeuren in 2013: denk aan de opening van nieuwe Isala klinieken en het VNG congres. En in de binnenstad de heropening van museum de Fundatie, Waanders in de Broeren, de terugkeer van de beelden van Joan van der Capellen naar de Grote Kerk. Allemaal ontwikkelingen die onze gastvrije binnenstad verder verbeteren.

Ik kom u daar graag weer tegen.

We blijven elkaar zien!

Ik wens u een gelukkig en gezond 2013.

H.J.Meijer