Echtpaar Salet-Hendriks 60 jaar getrouwd

Zwolle – De heer en mevrouw Salet-Hendriks waren dinsdag 11 juni 2013 60-jaar getrouwd. Burgemeester Henk Jan Meijer bracht het echtpaar een bezoek in hun woning aan de Schuurmanstraat om hen te feliciteren. He techtpaar kreeg een aantal VVV-bonnen.

 

 

 

De heer Nicolaas Olivier Salet, geboren in Zwolle op 4 september 1926. Mevrouw Sophia Petronella Christina Salet-Hendriks geboren in Zutpen op 23 november 1929. Mevrouw is met haar ouders en zus op 11 jarige leeftijd naar Zwolle verhuisd. Haar vader werkte bij de NS en werd overgeplaatst naar Zwolle. De heer en mevrouw Salet hebben elkaar ontmoet boven op de Hoge Spoorbrug in 1946. Mevrouw was toen 16 jaar en meneer 19 jaar. Het was liefde op het eerste gezicht. Verloofden zich op 21 en 24  jarige leeftijd. Zij zijn getrouwd in Zwolle op 11 juni 1953. Kregen vervolgens twee kinderen, een zoon en een dochter. Ze hebben drie kleinkinderen, 1 kleindochter en twee kleinzonen. Het echtpaar kochten in 1953 een huis op de Groeneweg 153. Meneer had door zijn werk daar de eerste auto in de straat. De straat liep daarvoor uit. Als je daar tegenwoordig komt is het alleen maar blik!

 

De heer Nico Salet heeft altijd gewerkt met verf en kleuren! Hij komt uit een schildersgeslacht. Moest als jongentje van 12 jaar al schilderen voor zijn vader die een schildersbedrijf had. Was de oudste zoon maar had geen ambitie om dit schildersbedrijf over te nemen. Ging naar de Bartjens school en Mulo in Zwolle en daarna naar de Nationale Schilderschool in Utrecht.

Meneer werkte vervolgens bij grote verffabrieken als vertegenwoordiger, verftechnisch adviseur en kleuradviseur: Doel en Fray in Den Haag in 1953, Vette Winkel aan de Prins Hendrikkade 9 jaar in Amsterdam, Schaapman  Zwolle, Skado (bedrijf van de broer van Schaapman) in Zwolle,  Het Bedrijfschap voor Schildersbedrijven in Rijswijk rond 1963,  Pieter Schoen (nu Sigma) in Zaandam. 

 

Stapte in 1976 over als leraar tekenen en schilderen naar de Oude Ambachtsschool in Assendorp. In 1978  werd hij Leraar Reclame-tekenen en schilderen op het Hanze College (huidige Deltion) ook in Zwolle. In 1985 ging hij met de VUT op 59 jarige leeftijd. In 1988 kwamen er kleinkinderen en pasten opa en oma elke dag op drie kleinkinderen.  Dan fietsten zij samen met een kleinkind voor op de fiets, of namen hen tijdens het oppassen al op jonge leeftijd mee naar het Rijksmuseum: en zo was een kleinkind pas 3 jaar en had de Nachtwacht al gezien. En zodra een kleinkind 10 jaar werd ging mijn meneer er 1 keer mee naar Prinsjesdag in Den Haag. Goed voor de algemene ontwikkeling vond hij.  

 

Hobby’s: Meneer reed in 1956 de Elfstedentocht uit. Helaas in 1963 moest hij in Bolsward van het ijs. Oorzaak bevroren mandarijntjes voor zijn borst veroorzaakten bij een valpartij gekneusde ribben. Schaatste wanneer het kon in de winter met zijn kinderen vaak als eerste over de Beulakerwijde in de Kop van Overijssel naar 

Geertien Muggenbeet (voor op de balk te kunnen schrijven dat je als eerste over het meer was gekomen) en terug naar de Blauwe Hand! Werd in 1947 Nederlands Kampioen Atletiek op de 3000m. Kunstschilder, kleuradviezen geven, vissen, bedacht en organiseerde “Kunst Binnen de Poorten” in Zwolle. Lanceerde bij het Gemeentebestuur Zwolle het idee om de Hanze weer nieuw leven in te blazen. 

 

Wat resulteerde dat bij het 750 jarig bestaan van de stad meneer Salet vader de Hanze-optocht organiseerde. Lid van de provinciale werkgroep van Overijssel “Gouden Huwelijk Prinselijk Paar”. Schilderde samen met Teun van der Veen

“Frisia State” na. Nagebouwd door Jan Ruberg. Deze inzending van de provincie Overijssel, voor het 50 jarig huwelijksjubileum van Koningin Juliana en Prins Bernhard, was een groot succes. Deed heel veel stadswandelingen voor het VVV Zwolle. Jureerde jarenlang de optochten in Hasselt bij Stoppelhaene en Koninginnedag Berkum en Zwolle.  

 

Mevrouw, Fie Salet was altijd de drijvende kracht achter het gezin. Ging naar de lagere school de Prinses Juliana school in Zutpen. De middelbare school tijd bracht mijn mevrouw door in Zwolle op de Meisjes Mulo in de Bloemendalstraat (tegenwoordig een advocaten kantoor). Werkte tot aan haar trouwen bij de PTT als Telegrafist. In haar tijd mocht je niet blijven werken bij de PTT als je ging trouwen, wat zij destijds en nog steeds erg jammer vindt. Gelukkig voor haar kwam in 1977 de functie van Directeur van het Vrouwenhuis (Aleida Greven Museum) op haar pad. Toen mevrouw daar de functie kreeg was het Vrouwenhuis nog deels bewoond door drie vrijgezelle oude dames van hervormde huize. Die daar hun oude dag mochten slijten. Volgens het testament van Aleida Greve waren die alleen toegestaan daar te wonen. In 1984 ging de laatste oude dame Juffrouw van Ittersum naar de Nieuwe Haven in Zwolle. Mevrouw heeft in haar tijd die dames begeleid en daar waar nodig was verzorgd en gaf daarnaast veel rondleidingen aan o.a. journalisten uit binnen en buitenland, Canadese bevrijders en Amerikaanse legergeneraals en officieren in 1983 waren mooie hoogtepunten. Maar ook de gewone toerist kreeg dankzij haar een inzicht in de geschiedenis van het Vrouwenhuis. Dit deed ze bijna 20 jaar met heel veel plezier, op 68 jarige leeftijd gaf ze het stokje over aan de volgende directeur. 

 

Hobby’s: Mevrouw moeder gaf folkloristische schilderles, leest en puzzelt graag. Deed in haar jeugd aan Atletiek bij PEC net als meneer en schaatste ook. Dat laatste deed ze omdat het gezin helemaal gek van schaatsen waren. Toen zij dit niet meer deed was mijn moeder altijd blij als wij weer veilig van het natuurijs afkwamen! Haar kleinkinderen zijn haar alles.

 

Gezondheid: zoals zij zelf zeggen, wij mogen niet mopperen! 60 jaar samen: de kracht dat zij elkaar altijd de ruimte hebben gegeven dingen te doen die leuk en de moeite waard zijn in het leven.