Zwolle – Orange Fox deed afgelopen zaterdag Hedon aan om haar EP te presenteren. Hoewel deze energieke band aan enthousiasme geen tekort had, wisten ze niet te overtuigen. Goede gitaarsolo’s stonden in contrast met een gebrek aan identiteit.
Als een storm van geluid kwamen de liedjes van de band op het publiek af. Hierdoor waren de teksten slecht te verstaan en de instrumenten niet goed te onderscheiden. Het siert de band dat ze een feestje wisten te bouwen, maar muzikaal was er voor degene die de band niet kende weinig te ontdekken. Orange Fox heeft tijdens het optreden niet laten zien dat ze een eigen sound heeft. De leadzanger heeft een goede stem en een heel eigen stemgeluid. Maar het instrumentgebruik ondersteunde de stem van de frontman niet, en andersom. De gitaarsolo’s waren goed, maar het is lastig een punt aan te wijzen waarop de band uniek is in zijn soort. Het plaatje leek nog niet compleet.
Opvallend was dat het voorprogramma, singer-songwriter Jord Brinkhuis, alles had wat Orange Fox miste: een eigen sound, toegankelijke muziek en verstaanbare liedjes. De wil is er bij Orange Fox, dat hebben ze laten zien. Maar uniek is de band niet, en kwalitatief zijn er verbeterpunten. Wie weet kunnen zij in de loop van de tijd hun identiteit nog ontwikkelen.
Was getekend?..
Ik neem aan dat het de taak van de geluidsman is om alles goed verstaanbaar te maken. Dit betekent dus dat de geluidsman zijn werk niet goed heeft gedaan. Het is ook niet redelijk om een zanger die alleen maar een gitaar gebruikt bij het zingen te vergelijken met een band. Het is dus logisch dat hij beter te verstaan was.