Zwolle – "Weten jullie wat een wethouder is"?, vroeg Jan Brink aan de peuters uit Assendorp en Pierik die woensdagmorgen 27 januari waren samengekomen in de peuterspeelzaal Doomijn bij speeltuin Assendorp. De kinderen wisten het antwoord niet, maar sommigen wisten wel wat een burgemeester is. "Ik ben het hulpje van de burgemeester," legde Jan Brink uit voordat hij de kinderen ging voorlezen uit het prentenboek "We hebben er een geitje bij".
De burgemeester en wethouders van Zwolle brachten woensdagmorgen een bezoek aan verschillende peuterspeelzalen en kinderdagverblijven als start van de Nationale Voorleesdagen. Burgemeester Henk Jan Meijer was al vroeg op pad om de dag samen met de peuters van peuterspeelzaal Doomijn aan de Enkstraat te beginnen met een ontbijt. Ook andere leden van het college van B&W begonnen deze keer de dag eens niet met vergaderen of het lezen van ambtelijke stukken. Het was de beurt aan de kinderen in de leeftijd van 2 ½ tot 4 jaar. Ellen Tupker en Irene Boejharat, pedagogische medewerksters van peuterspeelzaal Doomijn aan de Geraniumstraat in Assendorp hadden de stoeltjes al klaargezet voor hun eigen peuters en die van Het Veldboeket en van kinderopvang Partou. Sunja Boegschoten, adviseur media- en taaleducatie was namens de Stadkamer aanwezig, die de Voorleesdagen in Zwolle organiseert.
Het was duidelijk te zien dat wethouder Jan Brink ervaring heeft met kinderen. Hij las niet alleen voor uit het prentenboek, maar liet ook de plaatjes aan de kinderen zien en liet hen het verhaal aanvullen. Voordat hij begon liet hij de kinderen het liedje “Olifantje in het bos” zingen. Het verhaal uit het prentenboek gaat over een kinderboerderij met veel dieren, die er een nieuwe bewoner bij krijgen: een geitje. Met een lachend gezicht wijst de wethouder naar de verschillende dieren op de boerderij en vraagt aan de kinderen of ze het dier herkennen. Daar hebben ze weinig moeite mee. Vooral de koe is populair; in koor roepen de kinderen “boe, boe.”
Na afloop mag Sanne als dank een doos chocolaatjes aan de wethouder aanbieden. “Die ga ik aan de burgemeester geven,” zegt de wethouder en misschien wel uitdelen op het stadhuis. Natuurlijk werd er nog een keer gezongen. Abel stelde “De wielen van de bus” voor en gelijk begonnen de dertig kinderen spontaan te zingen met bijbehorende gebaren. Zelfs het liedje “Poesje mauw”, werd door de meesten meegezongen. Daarna werd de peuterzaal weer omgebouwd en begonnen de kinderen te kleien. De wethouder was inmiddels naar het stadhuis vertrokken voor een vergadering met grote mensen nadat hij bij zijn afscheid had gezegd dat hij het “heel erg gezellig” had gevonden en volgend jaar graag weer terugkomt.
Hennie Vrielink
Redacteur Weblog Zwolle
