Zwolle – Tijdens de première op vrijdag 21 juni zal de Zwolse Corry Stuifzand de gedaante aannemen van mevrouw Zachtleven in huize ‘We zijn er bijna’. Als hoofdpersonage in deze voorstelling op locatie van de theatergroep Rimpels en Vouwen wordt ze na het overlijden van haar man losgerukt uit haar vertrouwde leefomgeving en komt ineens terecht in huize ‘We zijn er bijna’. Ze is vergeetachtig, heeft haar man net verloren en is op zoek naar haar muziekdoosje; het enige wat ze nog van haar man heeft.
De voorstelling ‘We zijn er bijna’ confronteert de bezoekers op absurdistische en indringende wijze met de huidige ouderenzorg. Op enkele rollen na wordt de hele voorstelling gespeeld door amateurs onder professionele begeleiding van artistiek leider en regisseur Lisi de Schepper. Vorig jaar heeft de kwieke en actieve Corry Stuifzand zich aangemeld, omdat ze vroeger jarenlang als verpleegkundige werkzaam was en ook actief aan amateurtoneel heeft gedaan. “Misschien ben ik hier wel te oud voor”, maar enkele dagen na de auditie wordt ze al gebeld door Lisi de Schepper: “Ik heb je iets leuks te vertellen. Jij krijgt de hoofdrol!” Inmiddels is ze met de andere acteurs al sinds februari aan het repeteren. “Ik ben de oudste acteur van de sprekende rollen.” Tijdens het interview met Weblog Zwolle benadrukt ze wel: “Ik ben een heel ander vrouwtje dan mevrouw Zachtleven.”
Al jong is Corry Stuifzand de verpleging ingegaan. In 1960 kreeg ze ontslag bij het ziekenhuis in Rotterdam, omdat ze trouwde en gehuwde vrouwen behoorden in die tijd niet buitenshuis te werken. Na tien jaar hoorde ze dat er een vacature voor wijkverpleegkundige in Maassluis vrijkwam en na het sollicitatiegesprek kon ze bijna gelijk beginnen. Daarna in een verpleeghuis gaan werken in Leiden. Volgens Corry is er sindsdien veel veranderd in de verpleging. “Nu hebben ze computers, maar wij liepen met een blocnootje in onze schortzak en schreven daarin op wat je tegenkwam. De patiëntendossiers zaten in een ladekast.” Ook de omgang met patiënten was anders: “Als zuster maakte ik iedere ochtend een rondje langs de bedden en vroeg ‘heeft u goed geslapen?’ en had tijd voor een praatje. Nu ligt alles met slangen aan een monitor.”
Tijdens haar opleiding tot verpleegkundige werd er een toneelavond georganiseerd en Corry Stuifzand stond toen voor de eerste keer op de planken: “Vond ik zo leuk.” Jarenlang heeft ze toneel gespeeld bij de toneelvereniging van de werkgever van haar man. “Mijn eerste rol was dienstmeisje en daarna alleen maar hoofdrollen van lady tot barones.”
Ruim vijfentwintig jaar geleden ging haar man met pensioen en toen zijn ze van Leiden naar Zwolle verhuisd. Corry stopte als verpleegkundige en heeft daarna ook niet meer aan amateurtoneel gedaan tot het moment dat ze vorig jaar de oproep van Rimpels en Vouwen onder ogen kreeg. Haar 18-jarig kleinkind zag haar op een afbeelding staan van Rimpels en Vouwen en riep uit: “Gaaf oma!” Heel haar familie komt in juni uiteraard naar de voorstelling.
