Zwolle – Uit de resultaten van de voorjaarsinspectie van de dijken door Waterschap Drents Overijsselse Delta (WDODelta) blijkt dat het aantal schades door gravende wederom is toegenomen. Graafschades door muskusratten en konijnen laten een kleine daling zien.
Het aantal locaties met graverij door honden is net als voorgaande jaren gestegen. Dit keer met 53 (van 131 naar 184 locaties). Hierdoor ontstaat schade aan de grasmat die dient als ‘beschermdeken’ voor de dijk. De graafschades door honden komen vooral voor in de dijken in stedelijk gebied. Het waterschap roept hondenbezitters op hierop alert te zijn en gaat zich beraden op mogelijkheden om dit soort schades zoveel mogelijk te voorkomen.
Het aantal locaties waar muskusratten holen en tunnels in de dijken groeven, daalde met zeven tot een totaal van slechts 35 op 1.100 kilometer waterkeringen. Hiermee zet de dalende trend van de afgelopen jaren zich voort. De reden van deze afname is dat het waterschap de muskusrattenpopulatie steeds beter onder controle krijgt. Ook het aantal konijnenholen in dijken nam af, van 25 naar 13 (-12). Muizen die in de bovenste laag van de dijk graven, zijn ook nu weer vertegenwoordigd. Het verschilt echter wel per gebied in welke mate.
Aan kale plekken en de verandering in vegetatie (begroeiing) is de droogte van de afgelopen twee jaar nog steeds terug te zien op de dijken. De paarse dovenetels, koolzaad, ooievaarsbek, duizendblad, schapenzuring en zeker de smalle weegbree zijn in grotere hoeveelheden op de dijken terug te vinden. Dit zijn planten en kruiden die goed tegen droogte kunnen of snel op kale plekken verschijnen.
Ieder jaar controleert het waterschap zowel in het voor- als najaar de dijken op beschadigingen. In het voorjaar wordt bekeken hoe de dijken de winterperiode hebben doorstaan, in het najaar hoe ze de winterperiode ingaan. Zo kunnen eventuele schades op tijd worden hersteld.
WDODelta startte dit voorjaar de dijkinspectie twee weken eerder dan gebruikelijk. Door de vele regen (met name in februari) en de zachte winter was de begroeiing op de dijken relatief lang voor de tijd van het jaar. Bij te lang gewas zijn schades en kwetsbare plekken minder goed zichtbaar.
