Zwolle – Nog maar kort geleden werd er steen en been geklaagd dat kinderen onvoldoende kennis hebben van de geschiedenis. Inmiddels wordt Nederland overspoeld door ‘geschiedenis-achtige’ programma’s en is er de Canon. Ook in de 19^e en 20^ste eeuw kende Nederland een rijke verhaallijn van de geschiedenis, veelal opgetekend door onderwijzers uit het protestants-christelijk onderwijs. Tien van deze schrijvers zijn onderwerp van onderzoek geweest.

De bevindingen zijn uitgebracht onder de titel ‘De geschiedenis aan het volk verteld, Populaire protestants-christelijke geschiedschrijving in de negentiende en twintigste eeuw’. Samensteller is emeritus hoogleraar geschiedenis aan de VU, prof.dr.G.J. Schutte. Op dinsdag 9 december verzorgt hij een lezing over dit onderwerp bij Windesheim, gebouw D, van 15.00 – 17.00 uur. Iedereen is van harte welkom.

In april van dit jaar is het boek ‘De geschiedenis aan het volk verteld, Populaire protestants-christelijke geschiedschrijving in de negentiende en twintigste eeuw’ verschenen. Samensteller is emeritus hoogleraar geschiedenis aan deVrije Universiteit, prof. Dr. G.J. Schutte. In de 19^e en 20^ste eeuw waren er een aantal schoolmeesters die het geschiedenisverhaal dat ze in de klas vertelden, opschreven en uitgaven. Met deze verhalen hebben zij een grote bijdrage geleverd aan de geschiedschrijving van Nederland die daarmee tegelijk een protestants-christelijke lading kreeg. Schrijvers waren o.m. W.G. van der Hulst, Louwrens Penning, Philippus Johannes Kloppers en Pieter de Zeeuw. Deze verhalen verschenen in boekvorm en werden niet zelden als kerstgeschenk aan kinderen gegeven die deelnamen aan de zondagsschool.

Deze verhalen hebben een grote invloed gehad op de geschiedschrijving en kennis van de Nederlandse geschiedenis en hebben meer mensen bereikt dan menig wetenschappelijk onderzoek. Hoewel de boekjes bedoeld waren voor kinderen en voor hen waren geschreven, bereikten de toegankelijke verhalen ook de ouders die niet zelden ook zelf weinig scholing hadden genoten.

Het succes van de verhalen zat hem ook in de formule die werd gehanteerd. Een gefingeerd persoon opvoeren, de hoofdrol laten spelen, tegen een geschiedkundige achtergrond. Op die manier konden mensen zich identificeren met de hoofdpersoon en werd het geschiedenis verhaal onthouden.