Zwolle – Zaterdag 25 april 2009 kent een mooi affiche: Be Quick – Excelsior. Voor het seizoen ingeschat als een wedstrijd tussen toppers, aan het eind van het seizoen een wedstrijd tussen middenmoters. Voor Excelsior is dat nog een rooskleurige voorstelling van zaken, want de ploeg moet nog steeds naar beneden kijken. Bij winst houdt Be Quick uitzicht op plaats vier en die geeft (vermoedelijk) recht op een deelnamebewijs voor de ‘grote’ beker.
Bij Be Quick ontbreken Jesper Beunk wegens een schorsing en Marino Promes wegens ziekte. Trainer Koorman heeft Manar in de punt geposteerd, met Rob Mijnheer daarachter. Gwedelidze en El Ataoui bevolken de vleugels. Verder ziet de ploeg er ‘normaal’uit. In de openingsfase oogt Excelsior voorin krachteloos. Be Quick daarentegen combineert iets beter maar ontbeert de echte scherpte voorin. Excelsior opent uiteindelijk toch het bal met een kans voor Gerald Janssen in de 11e minuut, maar die mist. Even later voelt Be Quick zich tekortgedaan als Rob Mijnheer in de 16e minuut binnen de strafschoplijnen naar de grond wordt getrokken.
In de 22e minuut ontsnapt Be Quick opnieuw en dit keer door een misverstand in de verdediging. Tot opluchting van de toeschouwers rolt de bal langs het doel van keeper Koornberg.
Even later valt de treffer dan toch aan het Stadionplein en het is de thuisclub die juicht. Een voorzet van Edwin Starke wordt misschien nog licht aangeraakt door Stephan Rahantoknan en de bal verdwijnt zomaar in het doel van Fernandez Hesselink: 1-0.
Voor de rust wordt er niet meer gescoord. Dat kan vooral Saba Gwedelidze zich aanrekenen die in de 30e minuut een grote kans krijgt om de 2-0 binnen te schieten.
Bij het andere doel laat oud- (en nieuwe ?) Be Quicker Jolf Stel van zich horen als hij zich ontworstelt aan Stephan Rahantoknan. Maar hij schiet de bal over het doel.
Na de rust een beetje het zelfde beeld: geen grootse wedstrijd, maar door de kansen over en weer heeft de pot zeker amusementswaarde. Nadat Janssen en Boksebeld namens Excelsior niet tot scoren komen, doet Be Quick dat wel. Een matig schot van Edwin Starke wordt door John van Pijkeren in het eigen doel gewerkt en Be Quick lijkt daarmee de wedstrijd op slot te gooien: 2-0.
Excelsior probeert daarna het tij nog te keren, maar slaagt er niet in om de Be Quick –verdediging te verschalken. De echte wil om degradatievoetbal te spelen en strijd te leveren om iedere meter lijkt vanmiddag ook niet echt aanwezig. Excelsior gaat aan het eind wel wat opportunistischer spelen. Een spectaculair moment doet zich dan nog voor in de 80e minuut als Kees Dorgelo de bal door een knappe actie van de eigen doellijn moet halen.
Namens Be Quick heeft vooral Saba in blessuretijd de kans om de stand nog verder op te vrolijken. Hij slaagt daarin niet en daarin schuilt wel gerechtigheid. 3-0 is beslist teveel in een wedstrijd waarin Be Quick opnieuw niet groots speelt, maar uiteindelijk wel aan het langste eind trekt. Prettige bijkomstigheid is dat het buurman Berkum inhaalt op de ranglijst. Plaats vier zit er zeker nog in.
Verdiende overwinning voor Be Quick? Michel Hup: “Al met al vind ik dat we verdiend hebben gewonnen. We hebben over de hele wedstrijd ook de meeste kansen gehad.
Het was natuurlijk een wedstrijd die wel ergens om ging. Wij spelen nog voor een plek in de KNVB-beker, zij voor lijfsbehoud. Maar we begonnen goed. En het spel liep ook weer wat meer via het middenveld. Hun statische verdedigers hadden bovendien moeite met onze snelle aanvallers. Gelukkig is dit weer eens een positief resultaat na een mindere periode.”
Oud-prof en Excelsiorspeler Jan Michels beaamt dat Excelsior niet in goeden doen is : “Een matte wedstrijd van onze kant. Ik vond het een beetje lamlendig. We lijken niet het besef te hebben dat we moeten vechten voor lijfsbehoud, want voor ons was dit echt een degradatieduel. We misten natuurlijk ook een beetje het geluk. Er waren kansen, maar die gingen er dan weer niet in.”
Door Gerco Grevers
