Ter hoogte van het zebrapad bij de Rivierenhof ligt, aan de overkant van de Merwedelaan, een kunstwerk in het gras. Weliswaar een beetje verscholen, maar als je erop let, wel heel duidelijk te zien.

Als ik het zou moeten omschrijven, zou ik zeggen: “Het werk omvat drie stuks driekwart bogen, bestaande uit stalen kubussen, van geschat, 50 x 50 x 50 centimeter, die lijken weg te zakken in het grasveld.”

Wat het moet voorstellen is mij onbekend, dus ben ik op internet gaan zoeken. Helaas kon ik er nergens iets over vinden. Niet op de lijst van kunstwerken in Zwolle, ook niet op de site van de gemeente Zwolle. Terwijl die gemeente het werk een aantal jaren een iets andere dan de huidige plek heeft gegeven, waardoor ik veronderstel dat het waarde en historie heeft.

Er wordt vaak even op gezeten. Niet veel, want er op je gemak zitten doe je niet. Maar wel lopen kinderen er graag even op naar boven, om op het hoogste punt, er weer af te springen.

Ik durf de vraag bijna niet te stellen, maar is het wel kunst? Waarschijnlijk word ik nu als kunstbarbaar versleten, maar bij veel objecten krijg ik het gevoel dat het moeilijkste was, het object als kunst te verkopen.

Het zal wel kunst zijn, maar er is natuurlijk ook nog zoiets als goede en slechte. Zo is er nu het plan om bij de Vechtbrug naast de A28, bij de afslag naar Ommen, een metershoog werk neer te zetten genaamd ‘Feniks van het Vechtdal’. Dat zou in eerste instantie 390.000 euro gaan kosten maar intussen is het via 557.000 opgelopen naar 578.000 euro. Voor de goede orde, er staat nog niets.

Zijn er nu echt geen kunstkenners – de mensen die hierover besluiten – die zeggen: “Jongens, dit rijst te pan uit, we stoppen ermee!” Het lijkt er toch op dat ons hier een kunstje wordt geflikt.