’t Is weer de tijd dat men de jaarlijkse griepprik kan halen. Mijn vrouw en ik behoren tot de doelgroep, dus togen wij op afspraak naar onze huisarts. Voor het eerst sinds jaren stonden we in de rij tot buiten de voordeur. Of dat kwam omdat we nu voor het eerst tot op de minuut moesten afspreken en zich daar klaarblijkelijk niemand aan hield, ik vraag het me af.
Ik moest terugdenken aan lang geleden. Toen de eerste polio-epidemie in Nederland uitbrak. Toentertijd ook bekend als kinderverlamming. Een ziekte met hele nare en erg ingrijpende gevolgen. Het speelde zich af in 1956 en had ook in Zwolle zichtbare effecten.
Er kwam een vaccinatie-actie op gang. Alle kinderen moesten, binnen een beperkte tijd, drie prikken halen bij hun huisarts. Voor ons was dat in de praktijk van dokter H.W. Lettinga aan de Eekwal. Hij had z’n spreekkamer op de eerste verdieping, en nog niet zoals later, in de kelder van hun grote huis. Als kinderen, aan de hand van een van de ouders, moesten we een statige trap beklimmen.
Voor een 8-jarig kind zoals ik voelde het alsof je de dood tegemoet klom. Nu klinkt het erg overdreven, maar in die tijd waren injectienaalden behoorlijk forser dan die piepkleine en uiterst scherpe naaldjes van tegenwoordig.
En natuurlijk hoorde je op school verhalen van kinderen die flauw vielen tijdens het vaccineren. Nu kenden we op school ook al die vervelende test van krasjes op je arm, waarmee men een paar dagen laten kon zien of je tbc had. Voor veel kinderen was het zetten van die krasjes al een verschrikking, dus werd zo’n polioprik als nog veel erger beschouwd.
In 1971 was er in onze regio opnieuw een uitbraak van polio, vooral in Staphorst en omgeving. Waarschijnlijk mede ontstaan door het, op religieuze gronden, weigeren van de vaccinaties. Het bracht in Nederland heel wat discussie teweeg.
Ik kan me nog goed de foto’s herinneren van ouders in klederdracht die buiten voor de ramen van het Sophia Ziekenhuis aan de Rhijnvis Feithlaan naar hun zieke kinderen stonden te kijken.
Tegenwoordig vertrouwt een groep mensen de wetenschap niet meer, vermoedt een complot en weigert daarom, we zagen het bij corona, nu zulke vaccinaties.
’t Wonderbaarlijke is dat ze de wetenschap wel vertrouwen als ze bijvoorbeeld een vliegreis naar een verre vakantiebestemming boeken.
