Pompen

Of verzuipen. Daar gaat het in sommige delen van Europa op lijken. Nederland gaat pompen aan Frankrijk leveren, omdat men daar de overvloed van water niet mee aankan. De grond neemt geen regenwater meer op, dus blijft het veel teveel aan water voorlopig wel bestaan. Zelfs als het ophoudt met regenen.

Wij, mijn vrouw en ik, wonen in een deel van de Aa-landen waar het grondwaterpeil normaal al hoog staat en daarom zijn er in ons buurtje nu ook problemen. Zelf hebben we water in de kruipruimte staan. Bij buren met garages onder hun huis staat regelmatig een laagje van door de muren sijpelend grondwater. De meesten hebben hun kasten en dergelijke permanent op klossen staan, maar nu is het heviger dan ooit.

’t Is makkelijk om dit alles aan de klimaatverandering toe te schrijven. Niet dat die er niet is, integendeel. Maar er is nu sprake van een combinatie van factoren. Veel afvoer van sneeuw- en regenwater vanuit de binnenlanden van Europa. Wind uit de verkeerde richting waardoor water niet wegstroomt, maar opgestuwd wordt. Uit de geschiedenisboeken weten we dat het laatste al in 1953 een belangrijke rol speelde bij de watersnood in Zeeland.

Volgens weerkundigen speelt het met regelmaat weerkerend natuurverschijnsel El Niño nu ook een rol. Door tijdelijke verandering van de warme golfstroom stijgt de temperatuur van het zeewater in onze omgeving en dat heeft weer invloed op het weer. Waar dan weer tegenover staat dat in Lapland de laagste temperaturen ooit in januari zijn gemeten van -43,6 °C. In Zweden staan of stonden zo’n duizend automobilisten vast in de sneeuw.

Wel vraag ik me af of de mensheid wel inspeelt op de weersverwachting. In dit digitale tijdperk kunnen we daarvan van uur tot uur op hoogte zijn. Maar zijn we te veel gewend aan het idee: “Dat zal wel voor ons geregeld worden?”

Deze week sprak ik, altijd gezellig, mijn klasgenoot van de lagere school, Ton ten Hove. Die was in die tijd al gefascineerd door het weer. Hij werd bekend door het jarenlang houden van weerpraatjes voor RTV Oost. Op school had hij het er al vaak over. We noemden hem dan ook niet voor niks ‘Het Weerbericht’.

Ton hoor ik, jammer genoeg, ’s morgens niet meer. Vandaag wel een buurman die staande bij het water in zijn garage bromde: “Daar gaan we weer, pfff!”