Op de Veemarkt stond tot voor kort het kunstwerk ‘De Dansende Stoel’, gemaakt door Bas Maters. Het werk is daar in verband met de komende sloop van de IJsselhallen weggehaald. Eerlijk gezegd heb ik nooit geweten dat het een naam had.
Ik las erover: “Deze stoel is groot en viel op door zijn geknikte poten, waardoor het lijkt alsof hij aan het dansen is. Sinds 1994 heeft deze stoel bezoekers van de IJsselhallen vriendelijk de weg gewezen met zijn uitnodigende houding. De stoel keert terug op de Nieuwe Veemarkt als ontmoetingspunt voor bewoners en bezoekers. Op de plek waar mensen samen genieten van de parkachtige buitenruimte met bomen en water. Zo blijft De Dansende Stoel een symbool van gastvrijheid en vreugde.”
Alhoewel, in 1994 waren de hallen nog volop in gebruik in het ware veermarktgebeuren. Koeien, varkens, geiten, schapen en paarden bevolkten die om beurten. Ik zag de stoel de handel als het ware naar binnen schoppen. ’t Is een kwestie van ‘What’s in a name?’, die ik dus pas een week ken.
Toen ik over dat weghalen van die Dansende Stoel las, naar ik meen op 9 februari, dacht ik nog even: Als ie maar niet verdwijnt ergens achter op de gemeentewerf in de Marslanden. Want dan, zo is gebleken, moeten we oppassen.
Vorig jaar bijvoorbeeld werden bij Museum Anno in de tuin, twee zandsteen beeldhouwwerken herplaatst, die al in 1896 waren weggehaald uit de binnenstad en in 2003 werden ‘herontdekt’ door ene Julia Scholten. En nog moest het tot 2023 duren voor ze weer een plekje kregen.
’t Kan ook sneller. Het ‘kikhondje’, dat in 2015 bij de sloop van het Hanzebad is weggehaald, stond al in 2017 bij de Hofvlietvilla over het water te kijken.
Vrijdagmorgen reed ik over de Buitengasthuisstraat en zie ik daar, potdorie, in een stil hoekje tegen de A28 aan nog steeds op het veemarktterrein De Dansende Stoel liggen. In mijn ogen belooft dat niet veel goeds. Er is tijd genoeg geweest om er een geschiktere plek voor te vinden. Helaas is Bas Maters in 2006 al op 56-jarige leeftijd overleden. Met hem houdt men dus duidelijk geen rekening meer.
Ook in dit soort zaken heeft de gemeente een voorbeeldfunctie. Voor de duidelijkheid draai ik een bekend gezegde maar 180 graden om. Een slecht voorbeeld doet slecht volgen.
