Nunspeet – Weer een gelijkspel en weer stonden de gezichten in het Be Quick kamp niet al te vrolijk na afloop van de wedstrijd. En dat was begrijpelijk. Tot twee keer toe werd een voorsprong snel weggeven en de beoogde driepunter bleef zodoende buiten bereik. Dat de wedstrijd in een gelijkspel eindigde viel te accepteren. Beide ploegen deden niet voor elkaar onder.
Men schrijve een koude- en winderige herfstavond in Nunspeet. De competitiewedstrijd tussen v.v. Nunspeet en Be Quick wordt een dag eerder afgewerkt omdat het dorp op zaterdag in de ban is van crosswedstrijden en de politie moet daar nu eenmaal ook een oogje in het zeil houden. De kunstverlichting zorgt voor sfeer op deze avond. Dat kan in de eerste helft niet van beide elftallen worden gezegd. Zowel Be Quick als Nunspeet slagen er nauwelijks in om bij de doelman van de tegenpartij de hartslag omhoog te krijgen. Echt boeiend wordt het daarom niet. De man die in de eerste helft de score had moet openen is oud Be Quicker Arie Smit. Na slordig balverlies van Marc van der Vegte is daar de plotselinge counter van Nunspeet. Maar Smit faalt en Be Quick komt met de schrik vrij. Op dat moment zijn er al ruim twintig minuten gespeeld.
Het spel golft in het vervolg van de eerste helft nog wat heen en weer. Be Quick heeft de betere voetballers, maar Nunspeet speelt stug en de roodzwarten kunnen de muur niet slechten.
Vlak voor de rust is er nog even tumult als Michel Hup en Mitchell Poot met elkaar over de grond rollen. “Vrij worstelen” oordeelt de scheidsrechter en beide heren kunnen met een rode kaart richting de kleedkamer.
Na de rust krijgen de toeschouwers een hele andere wedstrijd te zien. Be Quick begint beter te draaien en er wordt af en toe goed gecombineerd. In de 57e minuut opent Be Quick vervolgens de score na een fout van Nunspeet-verdediger Maurice Pot.
De bal komt bij Marc van der Vegte terecht die uiteindelijk de eer gunt aan Aran Nijboer. Deze schiet de bal via de paal in het doel: 0-1.
In deze fase valt er af en toe mooi voetbal te zien. Met Marc van der Vegte en Patrick Hoep kent Be Quick twee uitblinkers in de tweede helft. Maar in deze fase komt ook de zwakte van de ploeg weer aan het ligt. Een wedstrijd naar de hand zetten lukt nog steeds niet. Het gevolg is dat Nunspeet in leven blijft.
Grote vreugde bij het thuispubliek volgt in de 71e minuut. Keeper Koornberg tast mis bij een corner en Gerjan Mulder werkt de bal in de touwen: 1-1.
Be Quick zit echter niet bij de pakken neer en als Harvey Bischop in de 74e minuut een vrije bal krijgt is het Joram Hendriks die de bal verlengt en keeper Reijs rest weinig anders dan de bal uit het doel te pakken: 1-2.
Als Pedro van de Bunte in de 77e minuut de bal na een corner in de touwen kopt is Be Quick opnieuw de voorsprong kwijt.
De resterende minuten van het duel zijn spannend, maar aan de score verandert niets meer. Minpuntje aan het duel is het te grote aantal gele kaarten dat uitgedeeld wordt. Naast de rode kaart krijgen de Be Quickers nog twee keer geel te zien, bij Nunspeet loopt dat aantal zelfs op tot zes keer geel.
Conclusie van de vrijdagavond is dat Be Quick nog niet optimaal draait. Teveel spelers met een zesje en dat is niet voldoende om te domineren. Dat Be Quick veel doelpunten binnenkrijgt met standaardsituaties is ook een feit. Wieb Rodenhuis en zijn mannen hebben dus nog werk aan de winkel om de ploeg weer in het linkerrijtje te krijgen.
Doelpuntenmaker Aran Nijboer baalt nog even door na de wedstrijd. “Vooral in de tweede helft combineren we goed en de geef je de voorsprong twee keer weg door een rotdoelpunt. Mentaal was het natuurlijk goed. We hebben er voor gevochten en we spelen als een team.”
Trainer Wieb Rodenhuis “Voor de rust was het af en toe slordig en hadden we te weinig grip op het spel. Na de rust, met tien tegen tien, was er meer ruimte en gingen we lekker voetballen. De 1-1 is natuurlijk een heel sneu tegendoelpunt. Het voelt vanavond toch vooral als twee verliespunten omdat je twee keer een voorsprong weggeeft.”
Door Gerco Grevers
