Een echtpaar uit Zwolle is door de strafrechter aan het werk gezet. De man des huizes omdat hij jarenlang een bijstandsuitkering ontving en liet zien dat hij in staat was om te werken. Onder meer werkte hij bij shoarmazaken in Zwolle. Zijn eega werd veroordeeld tot een lichtere taakstraf omdat ze het allemaal liet gebeuren. Het frauderende stel kreeg de gemeente al op het dak, die eiste dat het onterecht uitgekeerde belastinggeld wordt terugbetaald. Het echtpaar moet daarom de komende 106 jaar maandelijks 100 euro overboeken naar de gemeente Zwolle.
Karzan G.(39) en zijn drie jaar jongere vrouw Kazhin vroegen in 2016 een bijstandsuitkering aan bij de gemeente Zwolle. Daar kwam in 2021 abrupt een einde aan toen de gemeente ontdekte dat Karzan bij twee shoarmazaken in Zwolle werkte. In de rechtbank legt G. uit dat hij een behulpzame man is en vrienden gratis uit de brand hielp.
Ook werd ontdekt dat er forse bedragen door machineleveranciers op de bankrekening van het stel werden gestort. “Ik help mensen,” vertelt G. in de rechtszaal. “Dat is borg en heb ik aan mensen in Irak betaald.” De officier van justitie gelooft er niets van. Hij is ervan overtuigd dat G. bemiddelde bij de verkoop van machines. “Het gaat om forse bedragen en ik zie nergens bewijs van overboekingen naar Irak.”
Uitkering van overleden man geïncasseerd
Een machineleverancier verklaarde bij de politie dat het om commissiebetalingen ging. Zo ontving G. 10.000 euro voor de bemiddeling bij de verkoop van apparatuur ter waarde van 4 ton. Het echtpaar incasseerde enige tijd een uitkering van een overleden man. “Die man was al heel oud en ziek,” verklaart Karzan. “Ik heb dat geld aan zijn zoon in Irak doorgegeven in contanten.”
Opnieuw valt de officier hem in de rede. “Ook daar zie ik geen bewijs van, het is allemaal niet te controleren.” Karzan kijkt hem aan en zegt: “Ik ben een eerlijke man en wil graag anderen helpen.” De rechter houdt Karzan voor dat de zoon in Irak geen recht heeft op de bijstandsuitkering van zijn overleden vader. “Ja, maar hij smeekte me om hem te helpen,” aldus G.
“Is er nooit een lampje bij u gaan branden dat u dacht: We hebben wel veel inkomen?” vraagt de rechter aan de vrouw des huizes. Kazhin draait er niet omheen dat ze het wel wist. De rechter wil van haar weten waarom ze haar man nooit gezegd heeft om ermee te stoppen. “Hij wil graag mensen helpen,” zegt Kazhin. “Ik kan hem toch niet zeggen: Je mag niet helpen!”
Het echtpaar komt in de rechtszaal tot de conclusie dat het best dom is wat ze gedaan hebben. Dan bladert de politierechter door het strafblad van Karzan. “Ik zie dat u in het verleden al eens 9100 euro is ontnomen vanwege hennepteelt,” zegt de magistraat. Karzan antwoordt bevestigend: “Ja, dat was ook dom van mij.”
Geld van belastingbetalers
De gemeente Zwolle berekende dat het echtpaar 127.000 euro ten onrechte ontving. Dat geld moet worden terugbetaald en daarvoor werd een betalingsregeling opgesteld. Het stel moet voortaan maandelijks 100 euro terugbetalen. Karzan zou dan op zijn 145e verjaardag voor de laatste keer geld overboeken naar de gemeente.
“Meneer is veel te ver doorgeschoten in het helpen ten koste van de belastingbetaler,” stelt de officier. “Hij beseft niet dat mensen die het echt moeilijk hebben ook uit dat ruifje moet plukken.” De officier eist een taakstraf van 240 uur en een voorwaardelijke gevangenisstraf van 6 maanden tegen Karzan. Omdat de rol van Kazhin kleiner was, wil het OM dat ze een werkstraf van 100 uur krijgt met een voorwaardelijke celstraf van 3 maanden.
De politierechter is het volmondig eens met justitie. “Het geld is niet van de gemeente,” zegt de rechter voor hij uitspraak doet. “Het komt van belastingbetalers en het is kwalijk dat u dit gedaan heeft.” Hij veroordeelt het stel geheel conform de eis van het OM.
