Een persoonlijk goed voornemen is dat ik ophoud met het geven van een titel aan mijn columns die maar uit één woord bestaat. Na zo’n dikke 250 stuks, alleen al op deze plek, vind ik het welletjes. Daardoor wordt het voor mij een beetje makkelijker. ’t Lijkt nu bijna de reclamespot van de belastingdienst. Maar of het ook leuker wordt?
Misschien moeten we aan dat leuker worden met ons allen werken. Wat te zeggen van een goed voornemen om het afsteken van vuurwerk in Zwolle te gaan verbieden. Het zou voor veel mensen en dieren een uitkomst zijn. Het kan niet anders dan dat het voor hen met bijvoorbeeld post-covid of COPD een opluchting zal zijn.
Vorig jaar is er landelijk 105 miljoen euro aan vuurwerk uitgegeven. Omgerekend naar het aantal inwoners van onze stad, is dat meer dan driekwart miljoen euro. Na Serious Request weten we wat er met zo’n groot bedrag gedaan kan worden.
’t Is een enorm succes geworden, die actie, waar we als Zwollenaren trots op mogen zijn. Alhoewel? Dat de finale op kerstavond moest worden afgeblazen, is wel een behoorlijke smet op het Zwolse conto. Ook een goed voornemen om daar nog eens stevig over na te denken.
Van tevoren goed nadenken blijkt dus ook een goed voornemen te zijn voor ons Zwollenaren. Goed nadenken over wie we in de gemeenteraad kiezen bijvoorbeeld. Daar hebben we nu nog zo’n veertien maanden de tijd voor, dus als het daarna fout gaat, ligt het aan onszelf.
Meer goede voornemens? Wat te zeggen van het invoeren van een minimumleeftijd (misschien ook wel een maximumleeftijd) voor gebruikers van fietsen met een elektrische hulpmotor. Dan hebben we het tegenwoordig over de met veel te grote snelheid fietsende gebruikers ervan.
Over normaal gesproken. Dat brengt me bij het slot. Ik kreeg, op tweede kerstdag, via z’n vader een vraag voorgelegd van zijn nu 9-jarige zoon: “Wat is ‘de norm?'” Zijn vader probeerde het hem uit te leggen. Al pratend ontdekten ze dat we uiteindelijk allemaal ‘niet normaal’ zijn. Dat is dan weer heel gewoon.
Wellicht is dat het beste voornemen voor het komend jaar, de ander als normaal beschouwen. En vooral jezelf niet als heel bijzonder.
