Mevrouw Ans Mol, gedeputeerde in het bestuur van de Provinciale Staten van Gelderland, vindt dat er veel te veel Natura 2000-gebieden zijn in haar provincie. De regelgeving die daaromheen geldt is heel erg lastig, vooral voor boerenbedrijven. Je mag dat vinden van me. ’t Wordt wat gekker als je erbij zegt dat je vindt dat zelfs de Veluwe geen Natura 2000-gebied hoeft te zijn.
Ze zegt erbij, dat dan weer wel, dat het niet kan, zelfs niet vanuit Den Haag, maar toch. Ik vermoed dat ze om de boeren te pleasen dit een paar maal, ook van andere Natura 2000-gebieden, heeft gezegd. Geheel tegen democratische besluitvorming in.
’t Is wel een beetje begrijpelijk. De BBB heeft in haar begintijd van alles beweerd en beloofd en dat er veel zou veranderen. In hun woorden: zou verbeteren. Maar nu het op regeren aankomt, blijkt het welhaast onmogelijk veel van de beloftes, dan wel toezeggingen waar te maken.
Zwolle valt onder een ander provinciaal bestuur. Daar zitten ook twee bestuurders afkomstig van de BBB in. Gedeputeerde Liesbeth Grijsen en Maurits von Martels. We gaan ervan uit dat het zinnig denkende mensen zijn. Maar stel.
Stel dat een van de twee morgen gaat beweren dat ons Zwolse Engelse Werk, ook een Natura 2000-gebied, die beschermende titel niet meer behoeft te hebben. Want het is lastig. Dan hoop ik toch dat vanuit onze stad groot protest komt.
Help je, omdat het jouw groep kiezers goed uitkomt, democratische besluitvorming om zeep? Ik hoop dat we het nooit gaan beleven.
Iedereen, elke groep, geloofsovertuiging, werknemers- of werkgeversclub en noem maar op, mag denken en zeggen wat ze wil. Maar van onze democratische grondrechten blijven we af.
We zien elders in de wereld wat er gebeurt als die rechten – al is het soms gedeeltelijk – worden losgelaten. Laten we eerlijk zijn, de dames en heren politici zijn er zelden de gedupeerden van.
