Na twee aanslagen met explosieven zijn er door de gemeente in de Pieter Steynstraat camera’s geplaatst. Voor mijn gevoel een logische zaak. Maar dan lees ik in De Stentor dat een aantal bewoners zich aangetast voelen in hun privacy. Zou zo’n aanslag op je woning niet een veel grotere aantasting van je privacy zijn?
Misschien ervaar je het anders als je zelf niet het doelwit bent geweest, maar dan nog. Hoe serieus nemen we onze privacy eigenlijk? De deurbellen met ingebouwde camera’s vliegen als zoete broodjes over de diverse toonbanken. Iedereen met zo’n apparaat bij de voordeur loopt een heel grote kans dat hij de privacy van voorbijgangers schendt. Hoor ik daar iemand over klagen?
Sterker nog, misschien heeft een aantal van genoemde bewoners zelf al zo’n voordeurbel. Trouwens, de politie is er bij veel onderzoeken blij mee. Hoor ik iemand klagen?
Wandel ik door de binnenstad, dan heb ik grote kans dat ik door camera’s gezien word of dat ik kan meeluisteren met een telefoongesprek van een medestraatgebruiker. Hetzelfde geldt voor het meeluisteren in het openbaar vervoer. Alle lek en gebrek binnen een relatie wordt daarbij onbelemmerd aan de openbaarheid prijsgegeven. Hoor ik er iemand over klagen? Jazeker! Door degenen die het moeten aanhoren, niet door degenen van wie privacy in het geding is.
Soms hebben mensen geen idee dat er meegeluisterd kan worden. Hoe vaak zitten mensen, op een parkeerplaats in hun auto, niet handsfree te bellen. Hun telefoon gaat dan vaak over de speakers van de auto waarvan een aantal is verwerkt in de portieren. Sta je in de buurt van zo’n auto, kun je vaak ‘glashelder’ meeluisteren. Hoor ik er iemand over klagen?
“’t Zal wel niet weer gebeuren” of woorden van gelijke strekking, uitgesproken door iemand met kritiek op de geplaatste camera’s, zo lees ik. ‘k Durf wel te beweren dat, zoals het zo plastisch wordt genoemd, de pleuris uitbreekt als er een derde explosie gaat plaatsvinden. Dan staan de nu klagende buurtgenoten graag in de schijnwerpers om te verklaren dat ‘het allemaal aan de gemeente en de politie ligt, die zoals zo vaak niets of te weinig doen’.
Privacy heeft voornamelijk te maken met fatsoen, van welke kant je het ook bekijkt. ‘k Denk dat als de gemiddelde Nederlander, de gemiddelde Zwollenaar, zelfs de gemiddelde buurman meer rekening hield met de fatsoensnormen, we er met ons allen behoorlijk op vooruitgaan. En ik weet het, ik ben ook een buurman.
