Onlangs vertelde me iemand die met een Stentor-medewerker had gesproken, dat daar zeer gewaardeerd wordt dat ik de naam van hun krant zo vaak in mijn columns noem. Voor mij niets anders dan fatsoen, trouwens.
Want, heel eerlijk gezegd, ik ben aan die Stentor blijven hangen, na het opheffen van de fijne, vertrouwde, ooit Provinciale Overijsselsche en Zwolsche Courant genoemde, Zwolse Krant.
Die krant las ik als klein jongetje, waarbij ik hem, het formaat was ‘broadsheet’ – zeg maar tweemaal zo groot als het huidige – op de grond moest neerleggen want m’n armen waren er te kort voor.
Nu krijgen Zwolse abonnees op De Stentor de regio-editie Zwolle. Waarom begin ik erover? Jongstleden vrijdag viel mij een melding op, linksonder op de voorpagina, in een rood blokje daarin in witte letters: Zwolle. Met daaronder de tekst: “Scan en ga naar destentor.nl” met een pijltje dat verwees naar een QR-code. Ik dacht zelfs even: Het zal toch niet waar zijn dat ik nu voor het Zwolse nieuws naar het internet wordt verwezen? Ik betaal toch voor een papieren krant?
Dat was niet het geval. Scan je die QR-code, kom je bij de website van De Stentor in zijn geheel uit. Beetje vreemd, naar mijn gevoel. Alsof je in een boekhandel verzocht wordt voortaan luisterboeken te gaan downloaden.
’t Bracht me wel op het idee om eens te kijken hoe Zwols die editie eigenlijk wel was. Ik heb enkel de nieuwsberichten van die vrijdag geteld. Het waren er ruwweg 68. Echt Zwolse berichten daar waren er slechts negen, omgerekend nog geen 14 procent van de krant waarop we, juist voor dat soort nieuws, zijn geabonneerd.
Als je even zoekt op internet, blijkt De Stentor 43 regio’s te kennen. Om een voorbeeld te noemen, ook Zutphen. Waarom lees ik in onze Zwolse editie dan toch over die plaats, dan wel regio?
Bij de Zwolsche zat aan de Blaloweg een grote redactie die op alle landelijke en zeker op de regionale en stedelijke terreinen actief was. De huidige redactie doet, dat weet ik wel zeker, haar stinkende best, maar is voor een stad van onze grootte, doodleuk te klein.
Wellicht is destijds bij de start van De Stentor te veel beloofd. Daardoor moet de huidige redactie keer op keer wat heet, een te grote broek aantrekken. Zo’n broek is zelden aantrekkelijk.
