Op mijn lagere school zaten kinderen uit een gezin met een, laat ik zeggen, streng orthodoxe geloofsovertuiging. Ze mochten van hun ouders, bijvoorbeeld, niet fietsen op zondag terwijl ze wel achterop zittend mochten meerijden. Ik heb dat nooit begrepen.
Vooropgesteld, ik ben een groot voorstander van wat ook wel zondagsrust wordt genoemd. Het is naar mijn idee en vanuit ervaring, heel goed om in een vaste regelmaat de rust op te zoeken. Even weg te zijn van de hectiek van onze vierentwintig uren per dag durende drukke maatschappij. Daarbij hangt het niet af van op welke dag van de week je die regelmatige rust zoekt.
’t Was in de tijd van de vroegere zondagsrust trouwens wel handig dat het merendeel van de mensen zich daaraan hield. Want als het bij de buren rustig is, heb jij daar als rustzoeker ook profijt van.
’t Wordt vervelend als mensen jou gaan voorschrijven wanneer jij die rust moet nemen. Dan gaat het botsen. Dat botsen zien we wereldwijd als er vanuit een, vaak religieuze, levensopvatting strenge regels gaan gelden. Juist dan worden daar mensen niet altijd gelukkig van.
Toen ik over de aftredende wethouder uit Oldebroek las, moest ik aan de – al jaren geleden overleden – Zwolse dominee Jacques van de Wal denken. Die wethouder, van de SGP in Oldebroek, treedt af omdat de gemeenteraad daar heeft ingestemd met het voorstel om evenementen die op zaterdag langer duren dan tot 12.00 uur ’s nachts, dus op zondag, toe te staan. Dat strookt niet met zijn opvatting over zondagsrust.
De genoemde dominee Jacques van de Wal woonde in zijn Zwolse tijd dicht bij de Vechtstraat, waar toen nog Automatiek Jansen was gevestigd. Hij ging daar ’s avonds laat, ook op zaterdagavond na 12.00 uur, nog wel eens een hartig hapje halen. Op zo’n laat moment werd hij daar wel eens op aangesproken. In de trant van: “Dominee, kan dat wel, op zondagmorgen?” Zijn antwoord daarop was steevast: “Als het ik nu niet mag, mag ik het zondagsavonds na twaalf uur dan wel?”
Gun elkaar, zou ik zeggen, toch elke dag van de week de kans op rust. Dat kan op allerlei manieren. Niet met opgelegde regels, maar door respect voor elkaar te hebben. Al dan niet met een kroket, nasibal of frikadel.
