Zwolle – Wanneer I-Flex verpleegkundige Mariska in het journaal of online beelden ziet van feestende mensen, is ze boos.
“Zij lekker feesten en wij zijn super druk in het ziekenhuis. In snap best dat het vervelend is, alle maatregelen. Ik zou ook graag weer feestjes willen kunnen vieren. Maar nu moeten wij ons even gedeisd houden. Het komt vanzelf weer. Ik denk dat veel mensen nog geen idee hebben wat zich achter de deuren van een IC of cohortafdeling afspeelt.”
Als I-Flex verpleegkundige is Mariska inzetbaar op alle afdelingen in het Isala ziekenhuis. “Voor het werken op de cohortafdeling en op de IC als buddy heb ik trainingen gevolgd. Bijvoorbeeld over het belang van metingen op de cohortafdelingen. Patiënten die corona hebben, kunnen er relatief fit uitzien, maar dan blijkt hun saturatie veel te laag te zijn. Aan je klinische blik als verpleegkundige heb je gewoon minder bij dit ziektebeeld.”
“Onlangs had ik mijn eerste dienst op de IC. Naast dat ik graag mijn collega’s in Isala ondersteun, zie ik het ook als een mooie kans om meer te leren. Op de IC werk ik samen met een IC verpleegkundige. Zij blijft altijd verantwoordelijk voor de patiënt, maar ik pak de dingen op die ik met mijn opleiding en ervaring mag doen. Zoals het klaarmaken van een arterielijn (lijn in slagader), medicatie klaarmaken, het helpen bij het draaien van patiënten en andere verpleegtechnische handelingen die wij zelf mogen doen.”
De eerste keer vond Mariska het spannend om de IC op te gaan. “Ik vond het best heftig. Normaal kom ik alleen op de IC om een patiënt op te halen die naar een normale verpleegafdeling gaat. En mijn patiënten zijn altijd bij kennis. Nu moet ik patiënten verzorgen die beademd worden en soms op hun buik liggen, dat ben ik niet gewend. Maar ik ben blij dat ik de collega’s op de IC nu ook kan ondersteunen.” De komende week staat Mariska weer ingepland op de cohortafdeling. “Maar dat kan ook zo weer veranderen. Het is druk in het ziekenhuis, dus ik moet goed opletten waar ik ben ingeroosterd.”
Op de cohort liggen veel patiënten uit het westen van het land die zijn overgeplaatst naar Isala. Mariska: “Zij zijn dankbaar voor de zorg in Isala. Ik heb het idee dat de patiënten jonger zijn dan tijdens de eerste golf. En wie is opgenomen, beseft best hoe ernstig het is. Ik zie de angst in de ogen. Gelukkig mogen patiënten nu wel bezoek ontvangen. Al is dat voor bezoek uit de andere kant van het land een heel eind reizen. Er mag één persoon per dag langskomen, helemaal ingepakt natuurlijk. Sommige bezoekers vinden dat best spannend. Je gaat immers een afdeling op met heel veel corona-patiënten. Maar het is wel fijner dat mensen nu bezoek mogen ontvangen. Tijdens de eerste golf zagen mensen soms twee weken niemand, dat vond ik erg heftig.”
“Inderdaad,” bevestigt Mariska, “tijdens deze tweede golf zijn er geen cadeaus, extraatjes of gratis maaltijden, maar patiënten en hun familie zijn altijd enorm dankbaar voor de zorg en geven kaartjes of bakken een taart. Dat waarderen wij enorm. Persoonlijk vind ik het niet erg om op de corona-afdeling te werken. Ja, het is zwaar en warm. En na drie uur in beschermende kleding wil ik graag wat kunnen drinken. Maar ik draag graag mijn steentje bij.”
Bron: Isala
