Zwolle – Afgelopen vrijdag waren veel mensen op jacht naar koopjes; niet alleen in de winkels, maar vooral ook online. In de Dominicanenkerk aan de Assendorperstraat was een tegengeluid te horen. Met mondkapjes op en voldoende afstand van elkaar konden bezoekers zich in de kerk bezinnen op de thema’s leegte, leren, ontferming, licht, brood en leven. Als tegenhanger van Black Friday had de Zwolse theologe Elsa Eikema in de paterskerk Black Friarday georganiseerd. Een ‘friar’ is een monnik, verwijzend naar Dominicaner kloosterlingen in Assendorp. Dominicanen dragen een wit habijt met daaroverheen een zwarte mantel.
Aan een oude, niet meer gebruikte biechtstoel hing zo’n wit habijt. Enkele paters hadden op die plek een audioboodschap ingesproken, die de bezoekers met een koptelefoon konden beluisteren. Deze paters hebben bij hun intrede in het klooster de gelofte van armoede afgelegd en ze vertellen hoe ze proberen zo eenvoudig mogelijk te leven. De in Zwolle bekende predikbroeder Jozef Essing wil op zijn levensweg “zo weinig mogelijk bagage meenemen”. Het gaat niet om het verzamelen van bezittingen in het leven: “De dingen die gratis zijn, zijn het kostbaarst zoals de zon, wolken en de lente.”
Op een andere plek in de kerk stond een tafel met graankorrels en brood. Geen boter of broodbeleg, maar smaakvol biologisch brood. Iedereen kon er een stukje van nemen. De uitleg: “Als eenvoud een gerecht zou zijn, zou het een brood zijn. Zoals een leven van eenvoud er karig, misschien als een straf uit kan zien, heeft zij een verborgen rijkdom.” Ook hier weer dezelfde boodschap dat een sobere levensstijl niet hetzelfde hoeft te zijn als een armoedig leven; integendeel.
Enkele tientallen mensen hebben Black Friarday in de Dominicanenkerk bezocht. Geen massale toeloop, maar alleen of met z’n tweeën langzaam lopend door de kerk en stil blijven staan bij een van de zes stations. Muzikaal werd de rondgang in de kerk begeleid door Ardie Son op zijn cello. Zijn sonore muziek met de rustgevende melancholische tonen van zijn cello droegen bij aan een moment van bezinning in onze door corona getroffen consumptiemaatschappij.