De Vreugderijkerwaard is een prachtig natuurgebied. We hebben er jarenlang veel gewandeld, mijn vrouw en ik. ’t Veranderde daar nogal na de verlegging van de IJsseldijk in het kader van Ruimte voor de Rivier. Dat laatste bleek de afgelopen maanden heel nuttig te zijn met al dat hoge water.
Door die dijkverlegging moest schapenboer Van Assen met zijn bedrijf De Vreugdehoeve verhuizen naar de plek aan de Zalkerveerweg waar ze nu alweer zo’n twaalf jaar te vinden zijn. Behoorlijk lawaaiig, maar aan de andere kant van de dijk heerst de rust van het natuurgebied.
Op een dag kwamen we er toen een lange rij vogelspotters met enorme verrekijkers op de dijk stonden. Er bleek een zeer bijzondere reigersoort te zijn gezien. En uit alle hoeken van het land, ja zelfs van ver daarbuiten, kwamen mensen kijken. Het nieuws had zich razendsnel verspreid.
Nu lees ik dat er in onze Zwolse wijk de Aa-landen een heel klein vogeltje is gespot. De Pallas’ boszanger. Een vogeltje uit Siberië dat hier heel soms overwintert. Nu waarschijnlijk door de oostenwind meegevoerd. Het beestje blijkt herkenbaar te zijn aan de opvallende gele kruinstreep. Hij schijnt zelfs vlak bij mijn woonplek te vinden te zijn.
Waar ik me bij dit soort gebeurtenissen over verbaas, is allereerst, wie ziet voor het eerst zo’n toch zeldzame vogel? Ga je ’s morgens de deur uit met het idee ik moet vandaag eens op de Pallas’ boszanger gaan letten, die heb ik al jaren niet gezien? Wie heeft sowieso hele zeldzame vogels op de radar staan? En dan zie je er eentje en wat dan? Maak je een vreugdedansje en meld je dat via je mobieltje op een speciale website of iets daaraan verwant?
Daarna ontploft er blijkbaar iets in de wereld van de fanatieke vogelaars. Er wordt op de fiets, in de auto, op de trein en zelfs op het vliegtuig gestapt om het beestje in werkelijkheid te zien en zo mogelijk te fotograferen. En in het boekje met geziene vogels kan een bijzonder exemplaar worden bijgeschreven. Misschien zijn dat wel de belangrijkste momenten in het leven van een vogelaar.
Ik wil hiermee die mensen echt niet bespottelijk maken. Ik kan me er, in hun ogen misschien helaas, alleen maar over verbazen. Maar ja, ik ben natuurlijk ook een heel vreemde vogel.