Zondag 28 januari vindt de presentatie plaats van de gedichtenbundel ‘Druppels vangen’ van Herma de Beer uit Zwolle. De presentatie zal tijdens de expositieopening van Trijntje Wubbolt bij Galerie de Langenhof plaatsvinden.
Herma de Beer-de Vries (1952) studeerde Nederlands en sociologie. Bij haar taal- en tekstbureau ‘Op Schrift’ in Zwolle geeft ze cursussen creatief schrijven en levensverhalen schrijven. Ook maakt zij in opdracht biografieën. Daarnaast heeft zij zich als beeldend kunstenaar ontwikkeld. Haar schilderijen zijn de afgelopen jaren diverse malen geëxposeerd. Zoals een gedicht zijn oorsprong kan vinden in een enkel woord, zo laat zij zich bij het schilderen leiden door een toevallige vorm die op het doek ontstaat.
Vanuit het bestaande schept zij een nieuwe werkelijkheid die inspireert tot verbeelding, een werkelijkheid die zich niet meteen gewonnen geeft. De schoonheid van haar poëzie kenmerkt zich door subtiel maar trefzeker en origineel taalgebruik in een ongedwongen, vrije vorm. De bundel ‘Druppels vangen’ van Herma de Beer is voorgedragen voor de C. Buddingh’prijs van Poetry International.
Hoe is de bundel ‘Druppels vangen’ tot stand gekomen?
“In de bundel staan gedichten die in de loop van de laatste jaren tot stand zijn gekomen. Behalve schrijven, schilder ik ook en bij exposities hangen vaak gedichten bij mijn schilderijen. Hierop kreeg ik veel positieve reacties. Zoveel dat ik het heb aangedurfd om de gedichten aan een uitgeverij voor te leggen. In overleg met Henriette Faas van uitgeverij De Brouwerij zijn zes kleurenreproducties van mijn schilderijen in de bundel opgenomen en staat er ook een op de omslag.
Hoe kwam je aan de titel?
Voor mij is een woord of een beeld als een druppel op het raam waardoor je het bekende opeens anders ziet. Druppels volgen een onvoorspelbaar pad. Zo ook ontstaan mijn gedichten, in vorm en inhoud volgen zij het onvoorspelbare pad van mijn gedachten. Door het schrijven van gedichten probeer ik de essentie van wat ik om mij heen zie gebeuren in taal te vatten. Zo kan ik een plek bieden aan dat wat ik niet begrijp, niet kan zeggen, aan dat wat schrijnt. Mijn schilderijen ontstaan vanuit dezelfde behoefte. Met lijnen, vormen en kleuren probeer ik ruimte te verbeelden. Ruimte die ik zelf nodig heb om uit te stijgen boven de drukke leegte van het dagelijkse dwingende moeten.
Waar gaan je gedichten over; behandel je een speciaal thema?
“De gedichten in de bundel zijn onderverdeeld in drie hoofdstukken: ‘Gisteren’, ‘Vandaag’ en ‘Morgen’. Binnen die kaders komen herinneringen, observaties en bespiegelingen aan de orde zonder een rangschikking per onderwerp, omdat de thematiek van mijn gedichten eigenlijk ondergeschikt is aan de sfeer die ik ermee wil oproepen.”
Wilde je altijd schrijver worden?
“Het is altijd een droom van me geweest, met nadruk op droom. Ik had niet verwacht dat het er ooit van zou komen.”
Wanneer ben je met schrijven begonnen?
“Dat weet ik niet meer precies, toen ik op de middelbare school zat, denk ik. Ik schreef graag opstellen, kreeg er hoge cijfers voor en begon vervolgens ook voor mezelf verhalen te schrijven. Ik heb nog een doos vol met verhalen uit die tijd. Ook gedichten schreef ik. Ik had ze graag naar de schoolkrant willen sturen, maar durfde het niet. Ze zijn vergeeld in een lege sigarendoos.”
Waarom wil je schrijven?
“Om grip te krijgen op de wereld om mij heen en op mijn eigen emoties. Ik ben niet zo’n prater, over dingen die mij diep raken zal ik niet gauw praten, dan is het fijn om er over te kunnen schrijven. Een andere reden is dat ik graag met taal speel. Met woorden kun je een eigen wereld scheppen. Ik hou ervan om beelden op te roepen die niet eenduidig zijn, die bij lezers tot de verbeelding spreken. Onze taal is enorm rijk, helaas worden veel van de mogelijkheden die taal biedt niet gebruikt in het dagelijks leven. Taal zou deuren moeten openen, naar verten, naar gevoelens, naar de ander. Ik vind het jammer dat veel taal die ik hoor en lees tegenwoordig eerder deuren sluit. Woorden als muren, terwijl woorden ook kunnen zijn als water, vol beweging, diepte en reflectie. Dat probeer ik in ieder geval in mijn gedichten en verhalen waar te maken. Ik geniet daar zelf enorm van, als anderen er ook van kunnen genieten is dat helemaal fijn.”
Hoe ontstond jouw affiniteit met poëzie?
“Ik heb van jongs af aan heel veel gelezen, vooral romans. Voor mijn studie Nederlands moest ik ook poëzie lezen. Vanaf die tijd ben ik poëzie steeds meer gaan waarderen. Het is net als met kunst bekijken, naarmate je het vaker doet, ontdek je meer. Een gedicht lezen is iets anders dan een verhaal lezen. Ik probeer met het schrijven van een gedicht een speciaal moment in taal te vangen. Een gevoel, een ervaring, een herinnering in een jasje van taal. De essentie van het gedicht ontstaat in het samenspel tussen de betekenis van de woorden en het ritme, de klank en de volgorde van de woorden.”
Datum presentatie: 28 januari 2007 om 15.00 uur
Locatie: Galerie de Langenhof
Brinkhoekweg 8
8034 PC Zwolle
De bundelpresentatie van Herma de Beer tijdens de opening van de exopsitie van Trijntje Wubbolts is openbaar en gratis toegankelijk.
Iedereen is van harte welkom!