In de gemeenteraad van Zwolle wordt al enige tijd gedebatteerd of er op gemeentelijke grond reclame gemaakt mag worden voor fossiele brandstof. ‘t Leek er even op dat dat verbod er ging komen. Alleen, er werd besloten, reclame langs de openbare weg valt onder de vrijheid van meningsuiting. Je zou zeggen: “Nou da’s duidelijk.“
Echter, GroenLinks in Zwolle is van mening dat een verbod op reclame voor ‘minder groene energiemaatschappijen’ (mijn omschrijving) en vliegreizen wel mogelijk is. Door de uitstoot van fossiele brandstof rechtstreeks te koppelen aan gezondheid, moet het kunnen. Dat is tenminste het idee van de genoemde politieke partij.
Zo’n redenatie opzetten, dat is niet zo moeilijk en krijgen we misschien wel een hele discussie over gezondheid. “Wat is gezond? Wat is gezond leven?“ Misschien beter nog: “Wat is ongezond en waarom?”
Want is de vette hap van bijvoorbeeld een Febo ongezond? Zo ja, weg dan met de reclamezuil aan de Oude Meppelerstraatweg? Bedreigt de e-bike de gezondheid? ‘k Vermoed van wel, dus weg ermee?
Of is wonen langs drukke wegen bedreigend voor de gezondheid? Ja? Dan dus geen reclame voor nieuwbouw langs bijvoorbeeld de Zwartewaterallee? Of bedreigt uw beeldscherm uw gezondheid? Zeer goed mogelijk. Nou, de gevolgen zijn nu bekend…
Nog afgezien van de energietransitie, die heel hard van stapel ging, waarbij de elektrische auto wel even heel erg een heilige koe werd. Nu in de praktijk zichtbaar wordt dat die transitie, om het eufemistisch te zeggen, niet zo energiek verloopt als gedacht, blijkt ook dat fossiele brandstof nog lang niet uit onze maatschappij zal zijn verdwenen. Want afgezien van de schadelijkheid, andere vormen van energieleverantie stuiten op minstens zoveel, wellicht lastiger, op te lossen problemen.
Blijft over, de politieke discussie over of elk idee van elke partij dusdanig belangrijk is dat het moet worden ingevoerd. Dat lijkt een eeuwigdurende vraag te blijven. Want zoals zo vaak wordt er na een paar jaar, door dezelfde mensen genuanceerder gedacht of men ziet de onhaalbaarheid van sommige standpunten in en heeft daarom een andere mening.
’t Is alleen jammer dat de gevolgen van eerder ingenomen standpunten niet zo makkelijk zijn terug te draaien als het veranderen van een mening. Daar zou de politiek nog eens binnen eigen gelederen een cursus voor moet ontwikkelen. Bij voorkeur onveranderlijk verplicht te volgen.
