Wisseling

Door Dick Algra

In de eerste jaren van mijn middelbareschooltijd mocht er nog door de Diezerstraat gereden worden.
Foto: Peter Denekamp

In de eerste jaren van mijn middelbareschooltijd mocht er nog door de Diezerstraat gereden worden, tenminste dat mochten de fietsers, en wel van de Diezerpoort richting de Grote Markt. Een aanblik die ik nooit meer vergeten zal, was op een winterse morgen, het had geijzeld en de klinkers van de Diezerstraat waren spekglad. En daar stond ze, met de fiets aan de hand, ter hoogte van bioscoop De Kroon, de mevrouw, op een rond putdeksel, precies in het midden van de straat.

Het putdeksel was namelijk niet bevroren en ze durfde, door die gladheid, niet meer van dat deksel af. Hoe lang ze daar heeft gestaan? Geen idee want als scholier durfden we, ook vanwege de ijzel, niet te stoppen, daarbij ‘riep de schoolbel’ onverbiddelijk.

Fietsten we destijds de dag na het sinterklaasfeest door diezelfde Diezerstraat, zag je van bijna alle winkels de etalage omgebouwd worden van Sinterklaas naar Kerst. Zo simpel was het toen. Vandaag de dag, zo zag ik na het sinterklaasfeest bij het NOS-journaal, zijn de reclames op televisie van de ene op de andere dag omgeschakeld. Hoewel…

In de supermarkten liggen elk jaar 5 december artikelen en de kerstspullen, weken eerder dan voorheen, in de schappen en klinken de kerstliedjes al voor december uit de luidsprekers. ’t Is trouwens niet moeilijk te voorspellen dat in januari de paaseitjes de kerstkransjes zullen gaan vervangen.

Sinterklaas, en bijvoorbeeld Black Friday, Blue Monday, Valentijnsdag Vader- en Moederdag zijn uitgevonden door de commercie. Daar is niets mis mee, je hoeft er niet aan mee te doen.

Wat naar mijn idee jammer is, is dat de religieuze feestdagen zo langzamerhand hun wezenlijke kern compleet kwijt lijken te raken. Terwijl zij toch van oudsher een onderdeel van onze cultuur zijn.

De wereld zou er vast wat anders uitzien als we ons, ook deze tijd van het jaar, meer bezig zouden houden met vrede en vergeving – om maar eens wat te noemen – dan met hamsters in de sneeuw of een kilometerslange rij verlichte vrachtwagens van Coca-Cola.

Misschien ga ik de komende week, op een vroege morgen, een wandelingetje in de Diezerstraat maken om herinneringen op te halen. Of is het beter van niet?

Foto 1
In de eerste jaren van mijn middelbareschooltijd mocht er nog door de Diezerstraat gereden worden. - Foto: Peter Denekamp
In de eerste jaren van mijn middelbareschooltijd mocht er nog door de Diezerstraat gereden worden.
Foto: Peter Denekamp

Gerelateerde Berichten

(Automatisch gegenereerd)