Niemand kijkt er meer van op als de partij van Thierry Baudet weer eens van zich doet spreken. Nu bij monde van ene heer Milan Schenk. Hij is blijkbaar de woordvoerder van deze partij en stelt bij het plan mee te gaan doen bij de gemeenteraadsverkiezingen in Zwolle: “Landelijk beleid wordt in de gemeenteraad omgezet in lokale uitvoering, juist hier begint de verandering.”
Wonderbaarlijke uitspraak van een man die raadslid is in zijn woongemeente Teylingen, net boven Leiden. Een gemeente waarin Sassenheim, Voorhout en Warmond zijn samengevoegd. Samen een kleine 40.000 inwoners. Natuurlijk weet juist deze man wat er in Zwolle aan goede zaken en aan problematiek allemaal speelt.
Ik heb in de gauwigheid de belangrijkste beleidspunten opgezocht en ik zet ze toch maar even op een rijtje:
- Uittreding EU
- Immigratie en remigratie
- Verbod op propaganda voor transgenderinfo en geslachtsverandering
- Kartelbestrijding
- Grondige sanering van de NPO
- Afschaffing van de euro
- Ontkenning klimaatproblemen en de daaraan gekoppelde maatregelen
- Aanpak van dikastocratie
Dat laatste heb ik in het woordenboek moeten opzoeken. Letterlijk betekent het: ‘regering der rechters’, maar wat Thierry en de zijnen ermee bedoelen is de ontkenning van de internationale gerechtelijke uitspraken. Daarvoor willen ze de artikelen 93 en 94 uit onze Grondwet weg hebben.
Zijn dat nou allemaal zaken waarmee je in de gemeenteraad van Zwolle een begin moet maken die te veranderen? Ik heb er – maar wie ben ik? – zo mijn behoorlijk grote twijfels over. Van mij mag trouwens iedereen stemmen op zijn of haar partij naar keuze.
Dat houdt ook in dat ik mag hopen dat er in onze gemeente niemand op stemt. Simpelweg omdat het een verloren stem is. Gezien de grote afwezigheid van de leden van deze partij op cruciale momenten in de verschillende politieke gremia in ons land, is op hen stemmen een zinloze bezigheid.
Als Zwollenaren moeten we ons sowieso niet druk maken over wat politici van ver buiten onze regio vinden van ons doen en laten. Laten we wel wezen. Het idee dat men in de Randstad meent de wijsheid in pacht te hebben, hoger opgeleid dan wel intelligenter te zijn, wordt door meerdere mensen in een aantal politieke partijen behoorlijk onderuitgehaald.
