Het is een zeer lezenswaardig artikel, zowel in een groot landelijk ochtendblad als ook in ons regionale krant, zeg maar het zusje van die grote broer. Het gaat over de alsmaar duurder wordende renovatie van het Binnenhof in Den Haag.
Misschien zal een Zwolse lezer nu zeggen: ”Nou dat zoeken ze dan maar mooi uit in dat Den Haag!” Helaas werkt het niet zo. Die renovatie betreft de landelijke politiek en daar zijn wij Zwollenaren, al dan niet bewust, ook bij betrokken.
In 2015 werden de eerste knopen daarvoor door het kabinet-Rutte doorgehakt, want de brandweer vond het onverantwoord de bestaande situatie niet te verbeteren. Iedereen weet het natuurlijk wel, nieuwbouw elders zou veel goedkoper zijn, maar in politiek Den Haag wilde men renoveren. Niemand wilde weg van het Binnenhof. Maar… het mocht niets kosten!
Voor het zomerreces van 2015 werd besloten dat het voor 675 miljoen zou moeten kunnen. Na het reces bleek dat bedrag teruggebracht te zijn naar 475 miljoen. Ik vind het nog een groot bedrag, want ’t is toch 55 euro per Nederlands huishouden.
Opvallend was de zin: “En toen begon een proces vol ergernissen.” Allereerst natuurlijk was die vermindering met 220 miljoen een probleem. Intussen bleek herhaaldelijk dat vanuit de politieke gremia, zoals dat zo mooi heet, het wensenpakket steeds werd bijgesteld. Anders gezegd, elke belanghebbende eiste steeds aanpassingen.
Onverwachte tegenvallers en zeker de laatste jaren de steeds stijgende bouwkosten doen de kosten meer en meer stijgen. We zijn nu tien jaar verder en er wordt nu gesproken over kostenplaatje van 2,5 miljard. Zo ongeveer 5,5 keer hoger dan het startbedrag in 2015.
Per huishouden gaat dat in plaats van 55 euro nu al 300 euro kosten. Voor ons als Zwollenaren gaat dat, we hebben zo’n 63.000 huishoudens in de stad, toch om een kleine 19 miljoen euro. En we zijn er, vermoed ik, nog lang niet. De verbouwing gaat, zo luidden een tijdje geleden de berichten, nog heel wat jaren langer duren.
Nu ik dit alles gelezen heb, ben ik blij dat ik me – buiten de verkiezingen om – nooit met de landelijke politiek heb beziggehouden. Als je als politicus hier toch medeverantwoordelijk voor bent, zou je toch de ogen uit de kop schamen?
Of zijn we er allemaal verantwoordelijk voor?
