Zwolle – Maandag 9 mei gaat PvdA fractievoorzitter Eefke Meijerink met zwangerschapsverlof. Vice-fractievoorzitter Jan Slijkhuis neemt haar rol over. Burgerraadslid Inge Meijer vult gedurende het zwangerschapsverlof haar raadszetel op. Deze tijdelijke wisselingen duren tot 1 september a.s., dan keert Eefke terug als raadslid en fractievoorzitter.
Meijerink vindt het wel lastig om, ook al is het maar tijdelijk, nu te stoppen. Maar ze heeft het volste vertrouwen in de fractie, schrijft ze in de nieuwsbrief naar de PvdA-leden: “Onze fractie is er klaar voor en Jan heeft de inhoud goed in de vingers gekregen het afgelopen jaar. Zowel voor de volle breedte als de details heeft hij oog.”
Meijer nl. Moet niet zeuren dat ze het jammer vind want ze kiest er toch zelf voor om zwanger te zijn.En dan zijn er genoeg opvolgers die niet voor haar onder doen .Geen mens is onmisbaar in deze maatschappij ook zij niet
Bericht door Pieters, op 7 mei 2011 om 20:51
Geen mens is onmisbaar in deze maatschappij ook zij niet
Dankje wel
Ps wanneer verlaat je deze wereld, je bent immers ook onmisbaar in deze maatschappij…. ook bij je bekenden, familie, werkgever of instantie. Denk eens na voordat je wat zegt!
Mooi gesproken Derk, geen speld tussen te krijgen!
Kom je weer eens op het chat log of politiek log, we missen je hoor 😉
;):D;D;D
He Derk, die bekenden, familie, werkgever of instantie, storten die compleet in elkaar als jij je boeltje pakt en op een eiland in de Stille Oceaan gaat wonen? Of gaan die na een kleine of soms grote hick-up gewoon door met hun leven leiden?
Ik mag toch hopen dat mijn bekenden, familie, werkgever of instantie niet bij de pakken neer gaat zitten en verder nooit meer iets doet, op het moment dat ik weg val.
Ik sluit me volledig aan bij Pieters, niemand is onmisbaar.
Zuurstof is onmisbaar
Water is onmisbaar
Eten is onmisbaar
Slapen/dromen is onmisbaar
Ja, zelfs genegenheid/vriendschap/liefde hoe je het ook wil noemen is onmisbaar
Maar van wie dat komt, is vrij inwisselbaar, ook al kost dat soms een hele lange tijd
Oh, en voor een werkgever/instantie ben je sowieso onmisbaar. Maar goed ook, anders zouden er een regelmatig een boel bedrijven/instanties over de kop gaan.
*ben je sowieso NIET onmisbaar
“Het kerkhof ligt vol met onmisbaren”. Het is in werksituaties heel gezond om je dit te realiseren. Het relativeert je eigen ‘belangrijkheid’ en het doet je beseffen waar de werkelijke prioriteit in het leven ligt: hoe interessant en belangwekkend je werk ook mag zijn, dat is toch echt bij je naasten.
@Jasper, goed lezen;)
@Pieters; ze vindt het lastig om te stoppen. Het is denk ik altijd lastig om met een passie te stoppen.