Houtzagerij G. Van Dijk stopt – Van Gerrit tot Willem …

Zwolle – Twijfel ging vooraf aan de keuze van het vervoermiddel dat gebruikt zou worden, om een bezoekje te brengen aan een van de laatste, mooiste en nostalgische ambachtelijke bedrijven van Zwolle. De weersvoorspelling was namelijk niet van dien aard, dat de scooter hiervoor geeigend zou zijn.

Het werd dan ook de auto. Als je dan met dit, voor de hedendaagse burger niet meer weg te denken, vervoermiddel in Westenholte, de Voorsterweg en daarna de toegangsweg naar Houthandel en -zagerij G. van Dijk & Zn oprijdt, dan besef je pas, dat de tijd sneller gaat dan je soms denkt. Misschien speelt de leeftijd een rol, maar bij het betreden van de zagerij, doemden direct de beelden op van enkele beroepen, waarin in mijn jeugd menig arbeider zijn zuur verdiende boterham op tafel kreeg. Verdwenen en soms fysiek zware beroepen als turfschipper, tonneman, kolenboer, letterzetters, petroleumboer etc. Ze kwamen onbewust weer tot leven, na het zien van de nostalgische machines, waarmee het bedrijf van de familie Van Dijk jaren zijn inkomsten bij elkaar heeft gesprokkeld. Willem Meijer, op dit moment eigenaar van het 87-jaar oude familiebedrijf, heeft aangegeven dat de tijd is aangebroken om van zijn “oude” dag een minder zware en bovenal plezierige dag te maken. Sinds kort 65 jaar geworden heeft hij besloten met zijn vrouw Bettien, kleindochter van de oprichter van het bedrijf, Gerrit van Dijk, te gaan genieten van de “centjes van Drees”. Hiermee stopt het bedrijf met zijn vele werkzaamheden en verliest Westenholte, maar ook de stad Zwolle weer een stukje ambachtelijke bedrijvigheid.

Langzamerhand zijn de ambachtelijke bedrijven en bedrijfjes, zoals die 30 jaar geleden nog in het Zwolse te vinden waren, op één hand te tellen. Of er is geen opvolging om welke reden dan ook, of de produkten zijn, zoals zij op de oude ambachtelijke wijze worden vervaardigd, niet meer te betalen. Zeker nu tegenwoordig veel produkten uit het Verre Oosten voor goedkoop worden aangeboden, kunnen veel van deze goed renderende bedrijven van weleer nog nauwelijks het hoofd boven water houden. Voor Willem Meijer speelt de leeftijd een grote rol bij zijn beslissing.

In 1924 was het Gerrit van Dijk, oprichter van het bedrijf die besloot houten hooiharken te gaan maken voor de boeren in de wijde omgeving van Zwolle. Eén groot succes. Per jaar gingen er meer dan 1500 stuks door zijn handen, hetgeen aanleiding was voor de aanschaf van de eerste electrische zaag binnen het bedrijf. Een pompeus apparaat en een overtuigend product van  “deutsche Gründlichkeit”. Een grote en soms riskante investering in die tijd. Waar Gerrit van Dijk met zijn medewerkers behoorlijk wat pit in de mouwen hadden, bleef het naast de zaag ook noodzakelijk natuurlijke paardekrachten bij de werkzaamheden te betrekken.

In het gebouw naast de zagerij, welke na de tweede wereldoorlog werd gebouwd, ligt anno 2011 nog wat los hout. Het was in die periode echter de ruimte waar de paarden van het bedrijf werden gestald. Een van de voornaamste werkzaamheden was toendertijd het loonzaagwerk voor vele omliggende houthandels. Ook was er veel vraag naar eiken bergroeden voor grote hooibergen. Na verloop van tijd heeft de oudste van de vier zonen, Jan, het bedrijf van zijn vader overgenomen. Door gezondheidsproblemen moest hij zijn werkzaamheden helaas staken, waarna in eerste instantie zijn vrouw en de bedrijfsleider het werk hebben voortgezet.

In de jaren tachtig werd er nogmaals van eigenaar gewisseld en was het de huidige eigenaar Willem Meijer en zijn echtgenoot, de dochter van Jan, Bettien, die de grote stap waagden. De voornaamste afnemers werden tot de laatste snik, meubelbedrijven, instrumentmakers, kunstenaars, aannemers, scheepswerven, etc. Ook wist de particulier de weg naar het bedrijf meer en meer te vinden.

Zoals gezegd, hebben Willem en Bettien nu na het  bereiken van de pensioensgerechtigde leeftijd door Willem, besloten de werkzaamheden te beëindigen en de bedrijfslocatie in de verkoop aan te bieden. De aankomende dagen zal er nog op een bepaald moment met relaties in de tijd worden teruggekeken, daarna is het de beurt aan de bezem en de verkoop van het hout, materiaal en de bedrijfslocatie. Tijden veranderen en voor de autochtone Westenholtenaar blijft niets anders over dan …: “Hier stond ooit de houthandel en -zagerij, de trots van ene Gerrit van Dijk”.