Zwolle – Een meisje dat thuis niet erkend wordt en haar heil zoekt in de hiphopdansscene. Een danser annex drugsdealer die haar op het slechte pad brengt. En een goede vriend die haar door dik en dun steunt. Dat was de rode draad van ‘Afblijven’, de productie van regisseur en dramadocent Sandra Kuyvenhoven naar het boek van Carry Slee, waaraan donderdagavond in de aula van het Meander College maar liefst 54 tweedejaars vmbo-leerlingen meededen.

Het publiek was enthousiast. Sandra is trots op haar leerlingen, maar nog meer ontroerd. ‘Als je ziet waar ze vandaan kwamen en hoe ze gegroeid zijn, dan denk ik: zo’n voorstelling heeft een hele grote pedagogische waarde.’ Maandenlang hadden de leerlingen van de ‘Cultuurschool’ geoefend voor de bijzondere productie. ‘Het was verplicht’, vertelt Sandra. ‘En we hadden alleen het wekelijkse lesuur om te oefenen. Het was hard werken, maar het verhaal sprak de meeste leerlingen aan.’ Op een sober decor van een dansvloer, een tafel met stoelen en een gedeeltelijk draaibare spiegelwand vertelden, zongen, rapten en dansten de 54 leerlingen het verhaal van Melissa. Het 15-jarige meisje stikt thuis bijna door haar strenge, gestreste vader en volgt stiekem hiphoplessen. Op een gegeven moment mag ze auditie doen. Om de druk en de thuissituatie beter aan te kunnen raakt ze onder invloed van danser en drugsdealer Jim aan de drugs.

Tijdens de bewuste auditie gebruikt ze zoveel pillen, dat ze neervalt en afgevoerd wordt. Uiteindelijk komt ze terug met én dankzij Jordy, de vriend die haar voortdurend is blijven steunen. Jim wordt ingerekend. ‘Ik heb een groot gedeelte van het script geschreven’, vertelt Sandra, ‘maar de kinderen improviseerden ook. Het was zowel teksttoneel als ontwerptoneel. En het was fijn dat er veel draagvlak was. Het boek ‘Afblijven’ was een idee van docent Nederlands Bea Dekker, ze heeft er een aantal open lessen over gegeven. Het muziekgedeelte, waaronder bijvoorbeeld Lost van Anouk, is neergezet door muziekcollega’s Janneke Boomsma en Barbara Kuipers, zij hebben ook de choreografie bedacht. Een 6-atheneumleerling die dramadocent wil worden, was regieassistent. Heel veel mensen werkten eraan mee.’

De leerlingen gingen er helemaal voor. Met veel rolwisselingen was er voor elk van de 54 kinderen een taak weggelegd. Leuk detail was de videoclip waarin alle leerlingen op het nummer Falling in love again een dans deden, met aan het eind een Freestyle-moment waarin een aantal van hen al hun kunnen op het gebied van streetdance tentoonspreidden. Een van hen deed zelfs een flic flac. ‘Ongelofelijk wat sommige van die kanjers kunnen’, zegt Sandra. ‘Er zat heel veel talent bij. Iedereen heeft zich er uiteindelijk in mee laten slepen. Dat was trouwens niet het gehele jaar zo. Het is heel lastig om vmbo-leerlingen voortdurend te motiveren en te enthousiasmeren. Dat is volgens mij het moeilijkste wat er is. Maar het is gelukt. Het gaat om discipline, om concentratie, om samenwerken, om committment. Als je ziet wat het doet met ze: ik heb ze zien groeien van het eerste, bibberige auditie-moment tot het uiteindelijke stoere uitvoerings-moment. De pedagogische waarde van zo’n project is groot, groter dan de artistieke waarde. En als ik na het applaus de twinkeling in hun ogen zie, dan denk ik: daar doe ik het voor. Ik ben zowel trots als ontroerd. Volgens mij moeten we dit elk jaar doen.’