Zwolle – Net terug van een maandlange succesvolle tour door de Verenigde Staten waar het gezelschap onder andere New York, San Francisco, en Portland aandeed, was het jonge talent van het Nederlands Dans Theater 2 (NDT 2) dinsdagavond in Zwolle met Symphysis. Voor een goed gevuld theater De Spiegel liet het ontwikkelingsproject voor getalenteerde dansers zien dat ze veel in hun mars hebben. Volle beheersing van hun lichamen en combinatie met een vleugje humor zorgde voor een vermakelijke avond. Een langdurige ovatie was de verdienste van de show.
Eén van de doelstellingen voor de jonge talenten van NDT 2 is om hen kennis te laten maken met een spectrum aan danstalen. In dit avondvullende programma trakteerde NDT 2 het publiek met getalenteerde dansers op wereldpremières van nieuwe gastchoreografen uit Oost-Europa. Voor Symphysis werkt NDT 2 met choreografen die sterk doch heel divers werk maken, zoals de jonge makers dit tijdens de show laten zien. Hoewel de avond uit contrasterende elementen bestaat, vormt de combinatie van balletten één geheel. Het brede programma werd in het derde deel van de show door live muziek ondersteund en toonde daarmee de enorme reikwijdte van de NDT 2 dansers op treffende wijze. En dansen op op een loopband, bijzonder creatief!
Voormalig NDT 1 danser Jiři Pokorný maakte zijn debuut als choreograaf in het Korzo/NDT programma Up & Coming Choreographers met het verrassend Doze, een ballet vol strakke impulsen, vaardig vloerwerk en complexe groepssculpturen in een onwerkelijke, ongrijpbare wereld. Afgezien van een choreografie voor Station Zuid in 2011, is Edward Clug in Nederland nog niet bekend. Met zijn nieuwe creatie voor Symphysis hoopt NDT zijn choreografisch talent voor het voetlicht te brengen en mensen te doen kennismaken met een baanbrekende choreograaf.
Alexander Ekman houdt van synchroniciteit. In zijn werk Left Right Left Right (2012) springt in het oog hoe alles in perfecte harmonie wordt uitgevoerd: zeventien dansers bewegen op een dito aantal loopbanden met een secuur afgepaste vorm van alledaagse motoriek. Echter, gevolgd door een pizzicato polka worden de strakke vormen en lijnen weer gerelativeerd.
In tegenstelling tot Ekman’s uniformiteit, laat Johan Inger vier vrouwen en vijf mannen in I New Then (2012) niet in één groep dansen maar onderstreept hij ze als ontluikende individuen op muziek van Van Morrison. Ingers werk ademt humor: het is fris en optimistisch, variërend van komisch en theatraal tot aards en organisch.
Nederlands Dans Theater is één van de meest toonaangevende en productieve moderne dansgezelschappen ter wereld, onder artistiek leiderschap van Paul Lightfoot. In seizoen 2014-2015 treden vijfenveertig excellente dansers uit alle windstreken op voor een publiek van ruim 115.000 bezoekers wereldwijd. In thuishaven Den Haag worden ten minste acht nieuwe creaties gemaakt door onder meer jubilerende huischoreografen Sol Léon & Paul Lightfoot.
