Zwolle – Wie schrijft er tegenwoordig nog een dagboek? Wie voelt de behoefte om regelmatig of misschien zelfs iedere dag een stukje te pennen over zijn dagelijkse leven?
In eerste instantie lijkt het voorbehouden aan tieners die worstelen met hun identiteit en vooral over prille liefdes en verliefdheden schrijven in een boekje. Alhoewel het goed mogelijk is dat ze dat tegenwoordig op een laptop bijhouden. Het zou ook heel goed kunnen dat in de tijd van social media het dagboek naar de achtergrond is verdwenen omdat de jonge mensen met elkaar hun problemen delen via de chatknop. Of het zelfs wereldkundig maken via Instagram of Facebook, opgeleukt met foto’s. Je zou kunnen zeggen dat dit het dagboekschrijven anno 2019 is.
Dagboeken van tieners
In vroeger tijden namen mensen hun dagboek overal mee naartoe in hun rugzak of tas. Vooral reislustige types schreven pagina’s vol over hun belevenissen onderweg. Tegenwoordig lijkt dat niet meer voor te komen. Zelden iemand die een dagboek in zijn laptoptas heeft zitten. Daar zit louter die laptop in, en als er dan geschreven wordt, wat eigenlijk typen is, lijkt dat toch anders.
Gelukkig zijn er uit het verleden veel dagboeken uitgegeven. Eén van de bekendste is natuurlijk die van Anne Frank. Inderdaad een tiener, die dagelijks schreef. Door middel van dit dagboek kun je meekijken in haar leven en vooral in haar hoofd. Dat maakt een dagboek zo bijzonder. Je krijgt bovendien ook een tijdsbeeld voorgeschoteld.
Mooie dagboekfragmenten
Journalist Erik van den Berg blijkt enorm veel dagboeken in zijn boekenkast te hebben staan. Hij is eindredacteur van het media- en cultuurkatern van de Volkskrant en houdt er een bijzondere hobby op na: speuren naar mooie dagboekfragmenten. En daar schrijft hij over in de krant.
In een korte tekst van slechts zo’n driehonderd woorden blikt hij terug op de dag, maar dan met een dagboekfragment van juist die dag uit een ver verleden. Hij spit door al die dagboeken op zoek naar die ene datum en probeert dan een fragment te vinden waar hij iets over kan schrijven. Het mooiste is het als het een link heeft met juist die ene datum.
Hij werkt een paar weken vooruit. “Een fragment is goed als het een kop en een staart heeft,” vertelt hij. “Een pointe. Veel dagboekschrijvers worstelen vooral met zichzelf en dat blijft in het hoofd. Ik wil dat je iets meekrijgt van wat er in de wereld gebeurt.” En soms ontstaat er een prachtige parallel tussen het toen en nu.
Je pakt met flair je laptop uit je tas
Wie werkelijk voor het dagboek schrijven gaat, kiest misschien nog voor het papieren exemplaar. Blanco dagboeken zijn nog altijd verkrijgbaar, maar een mooi schriftje of notitieboek volstaan ook.
En anders is er nog altijd de laptop. Daarmee schep je niet het romantische beeld van de dagboekschrijver of het moet zo zijn dat je deze laptop uit een prachtige klassieke leren tas tilt om aan je schrijfmoment te beginnen. Dat je je laptop met flair uit je fraaie Burkely tas pakt om er vervolgens een dagelijks relaas op uit te typen. Wie doet dat nog?
