“Hoe lang gaat het nog duren?”

Zwolle – Veerle Hooijman startte in april met haar opleiding tot IC-verpleegkundige. Na een relatief rustige zomer wat betreft de zorg voor coronapatiënten, is het nu weer alle hens aan dek. De zorg voor deze patiënten is niet nieuw voor haar, want eerder werkte ze op de Acute Opname Afdeling (AOA) van Isala.

“Ik heb daar al zo veel meegemaakt op de cohortafdeling, dat ik al wat meer gehard ben denk ik.” Veerle koos voor de opleiding tot IC-verpleegkundige omdat zij meer verdieping wilde in haar werk. “Ik wilde meer leren. Dankzij mijn werk op de AOA had ik al veel ervaring in de zorg voor coronapatiënten daarnaast zie je veel verschillende ziektebeelden op die afdeling. Dat helpt in mijn opleiding tot IC-verpleegkundige. Corona heeft mij niet weerhouden om te kiezen voor de IC. Toen ik de keuze maakte, was de situatie heel anders dan nu. Hoe het nu verder zal gaan, weten wij ook niet.”

Het verschil met de AOA is dat op de IC alle patiënten erg ziek zijn. Veerle: “Op de AOA had je ook de zorg voor mensen die minder ziek zijn, bijvoorbeeld patiënten met een blindedarmontsteking. Op de IC worden de meeste mensen met corona in slaap gehouden terwijl zij op de AOA wakker zijn en bang. De begeleiding van deze patiënten is onderdeel van de zorg die je levert op de cohortafdeling. Op de IC is de begeleiding van de familie van de patiënt erg belangrijk. Ik probeer toegankelijk te zijn, alle vragen te beantwoorden en ruimte te bieden voor gevoelens en emoties.”

Tijdens de eerste golf mocht familie niet op bezoek komen op de IC. Veerle: “Het is goed dat dit nu wel kan. Ik denk dat dit meehelpt bij de verwerking. Doordat de patiënt een groot deel van de tijd in slaap is gehouden weet hij of zij er vaak zelf maar weinig van. Dat is ook de reden dat wij een digitaal dagboek bijhouden. Patiënten en familie kunnen daar altijd in kijken. Ook na de opname, blijft het dagboek beschikbaar.”

Wat opvalt, is dat er op de IC nu ook jonge zwangere vrouwen liggen. “Jonge meiden van mijn leeftijd, dat vind ik wel confronterend. Het werken in beschermende kleding is zwaar. Tijdens een dienst, mag je twee keer van de afdeling af om even wat te drinken en te eten en voor toiletbezoek. Omdat het zo warm is, moet je veel drinken, maar dus ook niet te veel. Wanneer je dan in de pauze bij elkaar zit, hebben wij het er best vaak over. Hoe lang gaat het nog duren? Houden wij dit vol? Gelukkig kan ik er thuis goed over praten, dan ben ik het meestal wel kwijt. Ook probeer ik ’s avonds het nieuws te mijden. Anders is het echt alleen maar corona.”

De opleiding bevalt Veerle goed. “Wij leren veel en snel. De zorg op de IC is veel technischer dan op de AOA.” De praktijk leert Veerle op de afdeling en de theorie online bij het UMC. “Door corona hebben wij bijna geen les fysiek op school. Dat is jammer, want je hebt zo weinig feeling met je klasgenoten. Soms maak ik mij wel zorgen over mijn opleiding. Zie ik genoeg andere ziektebeelden? Uiteindelijk is IC zorg natuurlijk meer dan alleen de zorg voor coronapatiënten. Dat is de reden dat ik op de IC ben gaan werken.”

Bron: Isala