Zwolle – Een week later dan gepland, mochten de mannen van SV Zwolle, de enige op zondag spelende club van onze stad, vandaag het veld betreden voor hun eerste competitiewedstrijd van dit seizoen. Na de afgelasting van de eerste wedstrijd, door trieste omstandigheden bij SV Wissel, moesten zij nog even hun verlangen naar de groene mat beheersen.
Dat dit verlangen er was, dat was in deze wedstrijd niet echt te zien. Na vorig jaar te zijn gedegradeerd, was het nog niet echt duidelijk of de wil, om zo snel mogelijk terug te keren naar de vierde klasse, er wel was. Nog nooit in de historie van de club heeft het eerste team van SV Zwolle een seizoen in de vijfde klasse gespeeld. Dus … een langer verblijf in deze klasse is om allerlei redenen niet wenselijk. Met de aftrap om 14.00 uur is hopelijk de eerste stap gezet, naar een snelle terugkeer in de vierde klasse.
Na de vele blessures van het afgelopen seizoen, waarvan menigeen al meerdere jaren het verlopen kunstgrasveld van de club de schuld geven, zijn de competitiewedstrijden naar het tweede veld op Sportpark de Marslanden verplaatst. Een noodgedwongen verplaatsing waar niemand op zat te wachten. Na een zoveelste vervelende en zware blessure was het de druppel voor de selectiespelers om het voetballen op het hoofd- (kunstgras)veld te weigeren. Een weigering die niet vaak in de historie van het voetbal zal zijn gemaakt. Of er in de eerstkomende jaren een nieuw kunstgrasveld zal worden aangelegd, is nog maar de vraag. Mede door het feit dat, na een onafhankelijke keuring, het hoofdveld nog steeds aan de KNVB-normen voldoet, heeft de gemeente Zwolle vervanging van de 12 jaar oude kunstgrasmat uitgesteld. Voor de club en zeker voor de spelers, is dit een zeer onplezierige beslissing. Mede gezien de enkelblessures die ook vandaag weer bij een van de lagere elftallen, die wel op het hoofdveld hebben gespeeld, voor deden.
Voor wat betreft de wedstrijd was SV Zwolle vanaf de aftrap zeker niet de bovenliggende ploeg. Zelden werden er kansen gecreëerd en was SV CCW’16 heer en meester. Tot de 35e minuut had de keeper van de tegenstander nog weinig te doen gehad. Vanuit een vrije trap werd voor SV Zwolle de eerste kans een feit, maar helaas …. Drie minuten later waren de Wilpenaren wel effectief en scoorden hun eerste doelpunt 0 – 1. Hier mochten ook zij blij mee zijn, want gezien het aantal kansen, die zij wel creëerden, had het al eerder 0 – 2 of 0 -3 kunnen zijn. Dat het een match in de vijfde klasse betrof was wel duidelijk. De kwaliteit van de wedstrijd was van beide kanten niet om naar huis te schrijven.
Ondanks dat de Zwollenaren weinig tot niet voor het doel van de tegenstander verschenen, was het toch Jeffrey Noback, die zijn fysieke kracht gebruikte en de twijfelachtige 1 – 1 op het scorebord deed verschijnen. Twijfelachtig, omdat scheidsrechter Ronald Verberg niet had kunnen waarnemen of de bal volledig over de doellijn was geweest. Hij liet zijn waarneming over aan de grensrechter, die vanuit zijn positie ook niets had kunnen zien, aangezien er een verdediger tussen de bal en zijn zicht bevond. Maar … het doelpunt werd wel goedgekeurd.
De tweede helft was eenzelfde trieste vertoning. Of dit nu kwam door het groen, groen knollenland of het was de kwaliteit van de teams, zeg het maar. Veel sensationele momenten waren er niet. De voorhoede van de Zwollenaren was niet bij machte om ook maar enige druk op het doel van de tegenstander uit te oefenen. Na het bereiken van de 16 meter was het meerdere malen einde oefening.
Toch was het Daniel Koot, die in de laatste minuten van de wedstrijd de matchwinnaar werd. Met een halve voorzet, c.q. half schot uit een onmogelijk hoek, passeerde hij alsnog de doelman van SV CCW’16, 2 – 1.
Het is nog weleens de vraag of het een verdiende overwinning is of niet. Laten we zeggen dat deze match zeker geen verdiende was, maar een zeer gelukkige. Eén voordeel, aan het eind van de competitie praat niemand er meer over! De eerste punten zijn binnen!
