Zwolle – Zwolle wil nog dit jaar een zogenoemde comfortroute aanleggen. Zo´n comfortroute is een goed toegankelijke, veilige en comfortabele voetgangersverbinding tussen voorzieningen in een buurt of wijk. De eerste Zwolse comfortroute komt in Holtenbroek.
Met wijkbewoners – de toekomstige gebruikers – en vertegenwoordigers van belangenverenigingen als de Gehandicaptenraad en Veilig Verkeer Nederland is vandaag een wijkschouw gehouden. Daarbij is in kaart gebracht welke wensen er leven voor de belangrijkste voetgangersverbindingen in de wijk. De gedachte: een comfortroute wordt niet ontworpen achter een bureau, maar in samenspraak met de gebruikers. Minder valide wijkbewoners, moeders met een kinderwagen, hardlopers: de gemeente wil met zoveel mogelijk wensen rekening houden in het uiteindelijke ontwerp van de comfortroute.
Uitgangspunten voor een comfortroute zijn dat de routekeuze logisch is; het trottoir voor iedereen toegankelijk en veilig is; de route herkenbaar is, dus uniform ingericht; en dat de route uitnodigend is.
De eerste Zwolse comfortroute ligt straks in Holtenbroek tussen het winkelcentrum, zorgcentrum Fermate, het zorgcentrum aan het Straussplein en verzorgingshuis Havezathe. Aan de route liggen onder meer scholen en speelvoorzieningen.
De gemeente zet wat betreft verkeersveiligheid in op fietsers en voetgangers, als kwetsbare verkeersdeelnemers. Voor fietsers heeft Zwolle de afgelopen jaren de zogenoemde fietsstraten ontwikkeld. Tweewielers hebben daar het primaat boven automobilisten. Met de comfortroute verwacht de gemeente ook voetgangers meer gemak en veiligheid te kunnen bieden. Als de proef in Holtenbroek een succes is, komen er ook elders in de stad comfortroutes.
Fietsers zijn in Zwolle zeker verwend met de aanwezige routes, tunnels,
etc.
Dat weet de gemiddelde Zwolse fietser ook, want een flink deel doet maar en denken dat ze onschendbaar zijn.
Ik fiets overigens ook, maar in de auto moet je hier wel heel erg veel rekening houden met de hier best opvallende cultuur van “fietserdominantie”.
Voor mensen in een rolstoel is e.e.a. nog verre van optimaal.
Vooral voor mensen met pijn zijn de hobbels en bobbels hier en daar slopend.
Ook de stoep op- en afritjes zijn maar zelden doordacht aangelegd.
Daar kom je eigenlijk pas achter als je er zelf mee te maken hebt.
Aan dergelijke details wordt praktisch vaak voorbij gegaan.
Voor de ontwikkelaars op dit gebied zou ik adviseren: Ga eens flink op stap met iemand
in een rolstoel (die ook pijnklachten heeft).
Hoe verzinnen ze het, een “comfort route” voor bijv. mindervaliden …
Van bejaardentehuis naar winkelcentrum, via de bushalte want iedereen die gebaat is bij zo’n route gaat echt niet dat hele eind lopen, en daarna is de route verdwenen want die wordt alleen maar daar aangelegd dus kan je weer niet comfortabel verder lopen.
Zal wel weer een paar ton aan belastingcenten kosten, en dan kunnen ze twee dingen doen. Of ze maken een comfort route van louter vlakgelegde stoeptegels waardoor een horizontaal platgemaakte zone ontstaat of ze leggen er asfalt neer.
Onderweg een paar bankjes voor de welverdiende rustpauze, aan comfort mag het immers niet ontbreken op die “comfort route”. Een aantal goedgeplaatste prullebakken voor het tegengaan van zwerfvuil welke veroorzaakt wordt door al die voetgangers.
Een met luidsprekers aangegeven verbaal aangegeven uitlaatplek voor blindengeleidenhonden, die beestjes moeten toch ergens schijten, en om te voorkomen dat ze dat zomaar ergens doen waar dat niet mag moeten de baasjes van te voren weten waar ze hun pauzes in moeten lassen.
Overigens wordt er een geheel nieuwe, voetgangerwervende tekstueel verantwoorde slogan aan verbonden om het geheel verder te opromoten onder een breed publiek.
“Wat ik je roep, alle wandelaars op de stoep !!! ”
de eerste aangegeven staat er verkeerd tussen, moet natuurlijk gewoon gelezen worden als OMGEVEN
Om even een leuk voorbeeld te noemen bij het bericht van Jan. Wil je met rolstoel, wandelwagen, etc. de Werkerlaan oversteken, dan mag je een fors eind omlopen of een stoeprand trotseren of de busbaan op gaan als je ter hoogte van de Koperslagerstraat wil oversteken.
Ik fiets veel en ik loop ook genoeg. Als fietser heb ik niet zo gek veel meer te klagen hoewel je als fietser en automobilist soms óók last hebt van die ogenschijnlijk ondoordachte opritjes. In Stadshagen zie ik bij menig op/afritje auto’s met de bodem over de rand schrapen en met de trekhaak op de grond tikken.
Op het gebied van op/afritjes valt er voor alle verkeersdeelnemers wel wat te verbeteren volgens mij.