Het Diezerplein in Zwolle bevindt zich tussen de Diezerkade en de Schoolstraat. Dat plein had in het midden van de vorige eeuw een belangrijke winkelfunctie in dat deel van de stad. Net buiten de stadsgracht.
Zo was er een slager, een drogist, een smid, een café, een schoenmaker, een sanitairwinkel, een sigarenboer en nog een aantal zaken die ik nu even vergeten ben.
Van ons moeder moesten we in een aantal van die winkels boodschappen doen. Op dat Diezerplein moesten we naar de slager en naar de schoenmaker en in de Schoolstraat naar een knopen-, ritsen- en stoffenhandeltje. De schoenmaker woonde niet bij zijn werkplaats, maar in de buurt waar wij ook woonden. Dat was makkelijk, want gerepareerd schoeisel bezorgde hij – het lag toch op zijn route – bij ons thuis.
Eenmaal op de middelbare school kocht ik, als het zakgeld het toeliet, het liefste een zak Engelse drop, volgens mij de lekkerste, bij de drogist op het plein. Die was vlak in de buurt van die schoenmaker gevestigd. Eerlijk gezegd vond ik de geur van lijm en leer toen wel een lekkere combinatie en het ambacht om naar te kijken ook boeiend, dus bleef ik vaak in zijn openstaande winkeldeur hangen en kijken.
Soms begon hij een gesprek met me, maar ik ontdekte al gauw dat het in die conversatie altijd ging om het verschil tussen de kerkelijke dogma’s in zijn protestantse kerk en die van de kerk waar ons gezin lid van was. Van het meeste begreep ik weinig, dus bleef ik liever weg bij hem. Hoe opvallend is in dit verband dat er maar één Diezerplein in Nederland bekend is en wel vijfhonderd keer de Kerkstraat.
Toen ik later de boeken van Maarten ’t Hart ging lezen en met name het deel ‘De Vlieger’, kwamen die gesprekken bij mij weer naar boven. Nu kan ik er, mede door ’t Hart, wel om lachen.
Maar dat, in mijn optiek, zo’n schoenhersteller met zulke gesprekken ook iets kan vernielen moge duidelijk zijn. Van zijn bedrijf heeft hij trouwens nooit iets groots gemaakt. Hij had zich misschien bij zijn leest moeten houden én zich meer bezig moeten houden met het leer dan de leer.
