Dick zien veraaltien: Paultje

Door Dick Algra

Als ik in de binnenstad door de Drie Pistolengang loop, moet ik aan Paultje denken.
Foto: Dick Algra

Als ik in de binnenstad door de Drie Pistolengang loop, moet ik aan Paultje denken. De Drie Pistolengang dankt zijn naam aan een gevelsteen met drie pistolen. Die gevelstenen werden vaak gebruikt omdat huisnummers nog niet in zwang waren.

In de korte periode dat ik in Amsterdam woonde heb ik Paultje, beter bekend als Pistolen Paultje, ontmoet. Paul Anton Wilking was naar eigen zeggen een Nederlandse verzetsstrijder en een alom bekend dierenrechtenactivist, maar is voornamelijk bekend als crimineel.

Nu zeg ik wel ‘ontmoet’, het was niet meer dan dat ik naast hem stond aan de bar van de Heineken Hoek, een destijds bekend horecabedrijf in de buurt van het Leidseplein. Paultje was een imposante man over wie veel verhalen de ronde deden en een man met steeds veel dames om zich heen. Toen hij in 2005 op 80-jarige leeftijd overleed, bleek hij eigenlijk niet tot de zware misdadigers te horen waarvan men hem verdacht.

Na het jaartje Amsterdam, we hebben het over 1966-1967, zeiden kennissen van mijn ouders nogal eens: “Nou, jullie Dick is daar wel veranderd.” Nog steeds ben ik blij met hetgeen ik leerde in die tijd. En sommige dingen van toen mis ik toch wel in Zwolle.

De echte ouderwetse bruine kroeg, bijvoorbeeld. Bij ons in Zwolle is café ’t Kroegje de zaak die daar wel het meest op lijkt. Met de stamgasten die elkaar bijna allemaal kennen. Hoewel, ook in Amsterdam verdwijnt die groep horecabedrijven. De kroeg waar door mij en de collega’s aan het eind van de werkdag even een pilsje werd gepakt, is nu een ’taverna’ met een mediterrane keuken.

’t Enige wat wij er aan eten konden bestellen was een portie kaas of leverworst, een gehaktbal (nooit meer geëvenaard) en als het mosselseizoen was, een bruine boterham met gebakken mosselen (nooit weer gegeten), maar daarmee hield het dan ook wel op.

In die kroeg zat op een vaste plek een altijd mopperende man van ver in de 70. Hij vertelde ook steeds weer, aan wie het maar horen wilde, dat hij de bedenker was van de reclameslogan: “Bols, elken dag een glaasje!” Jazeker, in de oude spelling.

Hij lustte ze nog steeds en morde over het feit dat hij er toen zevenenhalve gulden voor gekregen had. Terwijl Bols er rijk mee geworden was. Natuurlijk ook door zijn consumptie ervan, maar dat kon hij zich dan weer niet voorstellen.

Foto 1
Als ik in de binnenstad door de Drie Pistolengang loop, moet ik aan Paultje denken. - Foto: Dick Algra
Als ik in de binnenstad door de Drie Pistolengang loop, moet ik aan Paultje denken.
Foto: Dick Algra

Gerelateerde Berichten

(Automatisch gegenereerd)