Dick zien veraaltien: Verdwenen

Door Dick Algra

Stond je tot begin zeventiger jaren op die brug en keek je in zuidelijke richting, zag je het buurtschap Schelle en de tuinderijen van de Assendorperlure.
Foto: Dick Algra

Welke Zwolse inwoner kent de Hoge Spoorbrug niet. Een gloednieuwe bewoner van Stadshagen misschien niet. Dan houdt het, vermoed ik, wel op. Op die spoorbrug staan terwijl er treinen onder je door rijden, vind ik nog steeds een bijzondere ervaring. Vooral als je je realiseert dat in vroeger tijden de stoomtreinen je dan omhulden met roetachtige stoom. Spannend, maar of het gezond was?

Stond je tot begin zeventiger jaren op die brug en keek je in zuidelijke richting, zag je het buurtschap Schelle en de tuinderijen van de Assendorperlure. Verdwenen, opgeslokt door Hanzeland en Zwolle-Zuid.

Wat zeker ook is verdwenen, is een deel van de Reysigerweg. Wat daarvan overgebleven is, ligt tussen Grenslaan en IJsselallee. Voorheen liep die weg door tot onderaan die Hoge Spoorbrug. Daar stond bij die brug een redelijk groot houten gebouw, waar de PTT, Afdeling Telefonie, gebruik van maakte.

Wat ik me niet kan herinneren, maar er later van hoorde, was dat in dat gebouw ook het codeercentrum van diezelfde PTT gevestigd was. Later is daarvoor nieuwbouw gepleegd aan de Dokter van Tienenweg, achter het huidige Isala Ziekenhuis. Er werden de nodige ponskaarten en aanverwante zaken verwerkt. Een paar jaar geleden is die nieuwbouw met spoed gesloopt – dat kon, computers vervingen de ponskaarten – ten behoeve van opvang voor asielzoekers. ’t A.Z.C. is er nooit gebouwd.

Wel hebben we medewerksters gekend, het waren veelal dames, die in dat codeercentrum bij de spoorbrug hebben gewerkt. ’t Was schijnbaar in een tijd dat financieel veel kon bij de PTT. Want de dames, zo vertelden ze, kregen per dag een bepaalde hoeveelheid te verwerken kaarten. Werkte je langzaam, kon je toch op tijd naar huis, werkte je hard, kon je soms uren eerder weg. Kom daar nu eens om.

Ik ben tot slot even op zoek gegaan naar de oorsprong van de naam Reysigerweg. ‘De Reysiger’ was de naam van een oversteekplaats in het natte gebied in de uiterwaarden van de IJssel. Eigenlijk vind ik het jammer, nu ik dat weet, dat die Reysiger losgekoppeld is van de Hoge Spoorburg. Ook een oversteekplaats.

Men moet nog maar eens goed nadenken hoe de brug, een aankomende oversteekplaats, die men nu in gedachten heeft ter ontsluiting van de spoorzone moet gaan heten. Ik heb dus wel een idee.

Foto 1
Stond je tot begin zeventiger jaren op die brug en keek je in zuidelijke richting, zag je het buurtschap Schelle en de tuinderijen van de Assendorperlure. - Foto: Dick Algra
Stond je tot begin zeventiger jaren op die brug en keek je in zuidelijke richting, zag je het buurtschap Schelle en de tuinderijen van de Assendorperlure.
Foto: Dick Algra

Gerelateerde Berichten

(Automatisch gegenereerd)