Op de website van De Stentor was afgelopen vrijdag een filmpje te zien van een deel van de uitvaart van Joop van Ommen. Op de begraafplaats ging dat volgens een Surinaams ritueel en, zoals ik het begreep, dat was een wens van Joop.
Ja, Joop van Ommen is in de loop der jaren een begrip geworden in onze stad. Een echte Zwollenaar, die ik, ook in Zwolle geboren, heel lang gekend heb. Al vanuit de tijd dat hij taxichauffeur was. Ik meen bij Tadema, maar daarin kan ik me vergissen.
Joop had een geheel eigen stijl van leven. Een eigen stijl van werken. Een eigen stijl van besluitvorming. Dat maakte hem bekend. Zwollenaren die hem lang kenden, dachten in het begin nogal eens: “Kan die taximan dat eigenlijk wel?” Joop liet zich niet vangen, ging aan de studie om z’n doelen te bereiken.
Zijn ultieme streven was goede opvang voor daklozen, dat weten we allemaal. Ik denk dat de niet aflatende ijver en zijn talent om aandacht te trekken daar mede voor gezorgd heeft.
Dat talent om aandacht te trekken had soms ook zijn keerzijde. Zo zaten mijn vrouw en ik een aantal jaren terug, op 5 december, bij Wientjes koffie te drinken toen Sinterklaas kwam voorrijden en naar binnen schreed. Daar zat ook Joop met echtgenote en ging daar, in het zicht van alle andere gasten, met zijn familie het feest van die goedheiligman vieren. Niet iedereen apprecieerde dat maar het was nu eenmaal zijn stijl.
Het meest gewaardeerd werd Joop misschien wel omdat Joop zich op één lijn stelde met de groep waarvoor hij werkte. Hij stond niet boven hen, hij was hun gelijke en tegelijk hun helper.
Na jaren van moeizame opvang van zijn doelgroep in en om de WRZV-hallen, werd zijn ultieme droom werkelijkheid. De komst van De Herberg, hét enige echte opvanghuis voor daklozen. En dat Joop gelijk had met zijn plannen wordt wel bewezen door het feit dat die herberg nog steeds groeit. Wat eigenlijk weer jammer is, want het geeft aan dat de nood onder daklozen niet verdwijnt. Integendeel.
Joop behoorde tot de groep mensen die een eervolle plek verdienen in de eeuwigheid, zeker in de Zwolse.
