“Ik hoop dat iedereen vanaf nu weet hoe beestachtig jij tekeer bent gegaan.” Dat waren maandag de woorden van de 70-jarige Zwolse vrouw die vorig jaar op een ijskoude ochtend in april werd verkracht door Dave S. (39) en het ternauwernood overleefde. “Ik ben boos, kotsmisselijk en kan dit niet vergeten of verwerken. Ik hoop dat jouw leven net als dat van mij een hel wordt.”
In de rechtbank vertelt Dave S. dat hij op zaterdagavond 1 april voor het eerst sinds bijna tien jaar speed gebruikte. Hij lijkt te hinten op de dood van de 27-jarige Tara Dorgelo uit IJsselmuiden. Beiden gingen zich in augustus 2013 te buiten aan drugs in de woning van S. aan de Timorstraat.
De IJsselmuidense stierf aan de gevolgen van een overdosis. Dave S. pakte haar naakte lichaam in een laken en omwikkelde het met plakband. In een winkelwagentje reed hij het lijk naar de Nieuwe Vecht en dumpte het in het water.
Onder invloed van drugs en alcohol
Onder invloed van speed ging Dave S. vorig jaar april naar een café en thuis kon hij de slaap niet vatten. Hij vertelt de rechters dat hij rond 5.00 uur weer naar buiten ging. Ongeveer een uur later legt een camera van een flat op het Spui een man met een opvallende zwart-witte jas vast. Die kijkt op zijn telefoon en heeft een hand in zijn broek en maakt rukkende bewegingen.
“Ik had koude handen en wilde die opwarmen aan mijn kruis,” verklaart Dave S. in de rechtbank. De officier van justitie ziet het anders. Zij stelt dat de wijkagent Dave S. herkende op de beelden en later uit onderzoek bleek dat de Zwollenaar op zijn mobiele telefoon op dat moment de zoektermen ‘baby girl porn’ en ‘young girl porn’ invoerde. “De verdachte stond zichzelf af te trekken, terwijl hij kinderporno keek op zijn telefoon,” concludeert de officier van justitie.
Keel dichtgeknepen
Dave S. vertelt dat hij bij het voorportaal van de flat op het Spui stond en vanuit zijn ooghoek iemand zag lopen. Hij heeft op dat moment nog geen idee of het een man of vrouw is. “Ik was nieuwsgierig en wilde weten hoe het zou zijn om de controle over het bewustzijn van die persoon te hebben,” vertelt Dave S.
“Ik ben ernaar toegelopen en met één hand haar neus dichtgeknepen en legde mijn andere hand over haar mond. Ik vond het lang duren en oneerlijk tegenover haar en heb haar keel dichtgeknepen om het te versnellen.” De Zwollenaar voegt eraan toe dat het niet zijn bedoeling was om haar te doden.
Bij de politie verklaarde S. dat hij voelde dat de tengere vrouw slap op haar benen begon te staan. De agenten schrijven in hun proces-verbaal dat Dave S. verklaarde dat hij zich toen in haar liet zakken. In de rechtbank ontkent de Zwollenaar dat.
Hij is ervan overtuigd dat hij tegen de rechercheurs heeft gezegd dat hij zich met haar liet zakken. De voorzitter van de meervoudige kamer vraagt wat ‘met haar laten zakken’ is. “Naar de grond zakken,” is het korte antwoord.
Kermend van de pijn
Rond 7.00 uur laat een man zijn hond uit. Hij ziet op het Spui dat een man een vrouw optilt en in de bosjes neerlegt. Hij denkt dan nog aan mensen die onder invloed zijn en loopt een blokje om. Zo’n twintig minuten later, als hij met de viervoeter terug naar huis wandelt, ziet hij een man uit het struikgewas komen die snel wegloopt.
Hij besluit om even in de bosjes op het talud van de A28 te kijken en vindt daar een bewusteloze vrouw. De man belt de politie en die treffen rond 7.30 uur de 70-jarige vrouw kermend van de pijn aan in de bosjes. De vrouw heeft een jas aan en een spijkerbroek, maar draagt geen schoenen meer.
S. keert terug met bedrijfsbus
Terwijl ambulancepersoneel en de agenten zich ontfermen over het slachtoffer, heeft Dave S. zijn bedrijfsbus opgehaald en rijdt terug naar het talud van de A28. De officier van justitie wil weten waarom hij dat deed. “Om te kijken of ze in orde was,” antwoordt S. De officier gelooft hem niet: “Mijn idee is dat u haar misschien wilde meenemen om haar ergens anders te dumpen.”
In het ziekenhuis wordt ontdekt dat de oude vrouw geen onderbroek meer draagt. Ook blijkt ze gewond te zijn en zitten er restjes grond en bladeren aan haar lichaam. Artsen ontdekken letsel dat wijst op verkrachting, twee gebroken ribben en een breukje in het kraakbeen van de hals. De vrouw is onderkoeld en heeft een lichaamstemperatuur van slechts 31 graden Celsius.
Verdachte in beeld
De politie schaalt op en een groot rechercheteam begint aan het onderzoek. Al vrij snel na het bekijken van de camerabeelden komt Dave S. in beeld. De wijkagent kent hem van meerdere zedendelicten. In de avond van 4 april heeft de politie voldoende aanwijzingen en nemen ze contact op met de officier van justitie. “Hij is toen door mij als verdachte aangemerkt,” zegt de officier in de rechtbank.
Even later, wanneer in het tv-programma Opsporing Verzocht een getuigenoproep wordt gedaan, valt de politie de woning van Dave S. binnen. De Zwollenaar wordt aangehouden en zijn woning doorzocht. In het plafond zit een luik en daar vinden agenten een damesonderbroek met een roosje. Het kledingstuk is gemaakt door een Turkse fabrikant.
Het is het soort onderbroek dat de 70-jarige vrouw droeg toen ze twee dagen eerder over het Spui wandelde. Op de onderbroek wordt het DNA van Dave S. gevonden. Er worden geen sporen ontdekt van het slachtoffer.
Walgelijk, verschrikkelijk walgelijk
De agenten vinden twee telefoons en een iPad in de woning van S. Op de apparaten treffen ze een grote hoeveelheid kinderporno en dierenporno aan. Rechercheurs ontdekken een chatgesprek met een 11-jarig meisje. Dave S. vraagt of ze haar ‘plassertje’ wil laten zien.
Die beelden worden ook aangetroffen en de voorzitter van de rechtbank beschrijft wat erop te zien is. Het filmpje toont een deel van een man en een kast. Volgens de politie is het een selfie van Dave S., die een soortgelijke kast in zijn woning heeft staan.
“Ik heb geen idee hoe het op mijn telefoon terecht is gekomen,” verklaart S. De voorzitter reageert: “Dat komt niet door de wind.” De Zwollenaar weet ook zeker dat hij het jonge kind niet heeft benaderd. “Ze heeft gewoon random mijn nummer ingetikt en zo kwamen we in contact. Zij heeft me die foto’s toegestuurd.”
De voorzitter schiet uit haar slof: “Walgelijk meneer S. Verschrikkelijk walgelijk, we hoeven de discussie niet te voeren of het hier gaat om kinderporno!” De voorzitter bespreekt een aantal andere foto’s waarop seksuele handelingen met baby’s worden verricht. “Dat zijn gruwelijke beelden,” is de reactie van de officier van justitie.
Kwaadaardig, gewetenloos monster
Na het bespreken van alle feiten krijgt de dochter van het 70-jarige slachtoffer het woord. “Ik kijk je recht in de ogen, Dave,” zegt de dochter. “Niet van achteren zoals jij bij mijn moeder deed.” Ze pakt de brief van haar moeder en begint met voorlezen. “Wandelen was de lust in mijn leven. Ik wandelde naar het verpleeghuis waar mijn man al twee jaar lag.”
De oude vrouw is haar wandelpassie verloren en durft niet meer alleen de straat op. Ook laat ze weten heel veel pijn te hebben gehad. “Ik ben dertig jaar niet bij de dokter geweest en kom nu al maandenlang in het ziekenhuis en loop bij een psycholoog.”
“Wat heb ik je misdaan, hoe kun je tot zoiets in staat zijn? Alleen een kwaadaardig, gewetenloos monster kan dit.” Haar man is ondertussen overleden en ze vindt het verschrikkelijk dat haar geliefde dit nog mee moest maken.
Op zoek naar volgende prooi
“Jij hebt over zijn dood en afscheid een donkere sluier geworpen.” De vrouw vertelt dat ze veel sociale contacten binnen de Turkse gemeenschap is verloren. “Ze zien me als die oude verkrachte vrouw en kijken op me neer. Ik hoop dat iedereen vanaf nu weet hoe beestachtig je tekeer bent gegaan.”
Ze vraagt zich af wat er gebeurd zou zijn als Dave S. niet was opgepakt. “Dan was je vrolijk door het leven gegaan op zoek naar een volgende prooi. Een oude vrouw, een jonge vrouw of een weerloos meisje.” De Zwolse hoopt dat de rechters Dave S. zo zwaar mogelijk straffen voor zijn daden.
Kans op herhaling hoog
Deskundigen van het Pieter Baan Centrum hadden extra tijd nodig om Dave S. goed te kunnen observeren. Ze laten de rechtbank weten dat S. weinig empathie voelt en seksuele stoornissen heeft. Hij heeft niet-aangeboren letsel opgelopen door een verkeersongeval.
De psycholoog en psychiater geven aan dat S. een intelligente man is. Door zijn stoornis schatten ze de kans op herhaling in als hoog. Ze adviseren de rechtbank om Dave S. langdurig klinisch te laten behandelen.
De reclassering sluit zich aan bij de deskundigen van de observatiekliniek. Eerder reclasseringstoezicht voorkwam niet dat S. voorwaarden overtrad. Tijdens het reclasseringstoezicht maakte hij zich onder meer schuldig aan schennisplegingen. “Op het eerste oog lijkt alles wel goed te gaan, maar onder de oppervlakte krijgen we er geen zicht op,” stelt een medewerker van de reclassering. Zij heeft dan ook geen vertrouwen in tbs met voorwaarden, de lichtere tbs-variant.
Als een roofdier besluipen
“Als een roofdier besluipt hij de vrouw en grijpt haar van achteren vast. Hij legt zijn handen om haar keel en verwurgt haar,” zegt de officier van justitie. “Hij heeft haar voor dood achtergelaten in de bosjes.”
Ze vindt het opvallend dat Dave S. tot in detail weet dat hij de vrouw vast heeft gegrepen, maar niets weet over de verkrachting. “Hij wist wel dat hij de opvallende zwart-witte jas ergens in een container moest drukken en daar zit waarschijnlijk ook de telefoon, bril en kunstgebit van zijn slachtoffer in,” aldus de officier.
Gevaar voor samenleving
Ze vindt de Zwollenaar een gevaar voor de samenleving door zijn afwijkende seksuele voorkeur. “In geen enkel verhoor is te lezen dat hij spijt heeft van zijn daden,” vervolgt de officier van justitie. “Hij vindt het vooral erg voor zichzelf en voor zijn vriendin. Dat hij hun leven heeft verpest.”
“Het slachtoffer is voor de rest van haar leven getekend, dat is door haar dochter tijdens de zitting nadrukkelijk naar voren gebracht. Daarnaast heeft deze zaak voor zeer veel maatschappelijke onrust gezorgd, zowel in Zwolle als daarbuiten,” vervolgt de officier.
Wie is er nog wel veilig?
“De verdachte werd bovendien eerder veroordeeld voor het bezit van kinderporno, schennisplegingen en het wegmaken van een lijk. Hij heeft geen enkel respect voor andermans lijf en leven,” zegt de magistraat. “Als je als 70-jarige vrouw niet meer veilig bent tijdens je ochtendwandelingetje, wie is er dan nog wel veilig?”
Het OM eist een gevangenisstraf van 12 jaar en tbs met dwangverpleging. Advocaat Roel van Faassen vindt de eis te zwaar. Hij stelt dat er te weinig bewijs is voor de verkrachting en de diefstal van de onderbroek.
De rechtbank doet over twee weken uitspraak.
