‘Forse vertraging voor komst 1300 appartementen Zwartewaterallee: Miljoenen van het rijk onzeker’ kopte De Stentor afgelopen weekend. Op een aantal plaatsen die de gemeente op het oog heeft, had al sinds 2022 of 2023 gebouwd moeten worden. Bijvoorbeeld op de plek waar nu nog de restanten staan van de KwikFit.
Zo zou ook het kantoorgebouw op de hoek van de Rembrandtlaan en de Zwartewaterallee omgebouwd worden tot appartementen. Nu vraag ik me af of het daar wel prettig wonen is, want werken lijkt er al geen pretje. Tenminste, als je het verloop bekijkt van de huurders van de werkruimtes aldaar. De Stentor zelf is er ooit in gehuisvest geweest.
Op de plek waar vroeger het Zonnehuis stond, is ruimte over voor huizenbouw, aldus de gemeente. Kun je er wel prettig wonen? Tussen twee kantoorkolossen, de A28 en die Zwartewaterallee? Of, laat ik de vraag anders stellen: is er wel eens onderzocht of men er wil wonen?
Dan wordt er gesproken over driehonderd woningen nabij het winkelcentrum de Dobbe. Nu woon ik daar toevallig in de buurt en vraag me af waar die woningen dan moeten komen? Op de sportvelden van het Meander of verbouwen ze de kantoorflat (die met de blauwe ramen) tot appartementen. In mijn optiek geldt daarvoor hetzelfde: is er onderzocht of men er wel wil wonen?
De vertraging blijkt vooral te zitten in de gestegen kosten. De inflatie, de energieprijzen, we kennen het riedeltje intussen wel. Waar het simpelweg op neerkomt, is dat projectontwikkelaars hun beoogde winsten niet denken te halen. Van uitstel komt afstel, dus verdampen de toegezegde rijkssubsidies.
De vraag is nu, was dit niet te voorzien? Of mogen dit soort projecten waarvoor, zeker door de gemeentelijke overheid, al veel kosten zijn gemaakt door die projectontwikkelaars gecanceld worden.
Als de omstandigheden gunstiger worden vraagt een projectontwikkelaar vast niet om aanpassing van plannen, ’t Lijkt me logisch dat dat ook niet kan gebeuren bij het tegenovergestelde.
Wie weet, wordt er nu op bovennatuurlijke wijze ingegrepen en worden op deze manier verkeerde besluiten teruggedraaid. ’t Is zeker pijnlijk voor de huidige woningzoekenden, maar er is niet voor niets een spreekwoord dat luidt: Beter ten halve gekeerd, dan ten hele gedwaald.