In de tijd dat Hotel Dijkstra, aan de Grote Markt, nog bestond, begon Nol een zaak in herenkleding in de Voorstraat van Zwolle. Nol Hony was een nazaat van de Zwolse familie Troostwijk, een Joodse familie met commercieel talentrijke leden.
Dat zakelijke bracht hem op het idee herenkostuums van destijds grote naam en faam ver onder de normale prijs te verkopen. Dat was, in die tijd, toen de zogenaamde verticale prijsbinding nog bestond, behoorlijk tegen het zere been van de bedrijven die die grote merken op de markt brachten. Verticale prijsbinding, voor de goede orde, hield in dat de detailhandel niet onder de vastgestelde verkoopprijs mocht gaan zitten.
Er werd dan ook menig rechtszaak tegen Nol aangespannen, waarmee als het ware gratis reclame voor de winkel werd gemaakt. De zaak groeide en bloeide.
Met Sjoerd Dijkstra, van genoemd Hotel Dijkstra, begon diezelfde Nol ook een aantal horecaprojecten. Zo startten zij samen restaurant Poppe in de Luttekestraat op en een horecabedrijf De Lachende Os, nu Os en Peper geheten, aan de Ossenmarkt. Sjoerd deed de horecatechnische zaken, Nol de meer zakelijke kant en daardoor heb ik hem in mijn ‘koffietijd’ leren kennen.
Zakelijk hadden we behoorlijk verschillende inzichten maar konden altijd en blijvend door één deur. Na verloop van tijd is de modezaak verkocht aan vader en (later) zoon Blijenburg, die er een gerenommeerde herenkledingzaak van gemaakt hebben.
Met een ingang aan de al genoemde Ossenmarkt is er op de bovenverdieping een zaak in mode voor de bruid ontstaan. Ikzelf heb er nooit een voet binnen de deur gezet, maar ik laat me vertellen dat het er voor aanstaande bruiden uitstekend toeven is.
Toch moet ik altijd, als ik de winkel daar binnen- of voorbijloop, aan Nol denken. Hij ging nooit direct akkoord met het eerste door ons genoemde zakelijke aanbod. ’t Moest altijd voor minder. Dit wetende, begonnen we bij voorbaat al een stukje hoger dan normaal.
Van een ook handige zakenman, een verre buurman op de Thorbeckegracht, leerde ik het antwoord dat je moest gebruiken als er een veel lager tegenbod kwam: “Als ik er dat voor had willen hebben, had ik je dat wel gevraagd!”
Dat soort antwoorden, daar hield Nol van, dat was duidelijk te merken. Van mij mag u dat antwoord ook gebruiken. Geheel gratis. U hoeft niet af te dingen.
